Benim kıvrımları olan çizgilerimi düzeltme çaban, yorgun yerlerimi hırpaladı.
Sandıklardan çıkanlar; tozlu, küflü,rengi solmuş fakat en hüzünlü an onlarda saklı.
Güldüm, ağladım çünkü ben insandım.
Olduğum yer, elime aldığım kalem kölesi olmamı istiyorsa vazgeçme zamanım gelmiştir.