Ah, neden ürkütürsün böylesine kırılgan birini?
Güçsüz zavallı, bir ayağı çukurda, inmeli
Daha gece yarısı olmadan verebilir son nefesini.
Sayfa 29 - John Keats
56 syf.
8/10 puan verdi
·
Beğendi
Okur Takip Önerileri
Tüm bedenim ağrıyordu. Acıyı koparıp atmak isterdim ama her yanımı sarmıştı.
Sayfa 37Kitabı okudu
Ben bunu ardımda bırakamazdım. Bir kız çocuğu asla unutmaz. Hani pantolonun ıslanır da kuruması için asarsın ve sonra yeniden üzerine giyersin ya, öyle değildi bu. Kurumamıştı işte!
Sayfa 269Kitabı okudu
Kendini irdelemeyen biri zaten nasıl olur da beni anlayabilirdi?
Sayfa 220Kitabı okudu
Acıyı işe yarar kılmak büyük uğraş gerektirir, özellikle de acı çeken kişi için.
Sayfa 219Kitabı okudu
Acı çekerek iyi biri olunamaz. Acı çekerek genellikle kötü biri olunur.
Sayfa 219Kitabı okudu
Yorgun olduğumu biliyordum ama işin ucunu bir türlü bırakamıyordum.
Sayfa 161Kitabı okudu
Bazen çok geç olur. Bazen düzeltmek mümkün değildir, onarılamaz.
Sayfa 105Kitabı okudu
Bütün ıstıraplarını bana kusup çekip gittiğinde, ben kalp çarpıntıları içinde yatarken, o rahatlamış olarak arkasından kapıyı kapatırdı.
Sayfa 62Kitabı okudu
Ona göre yükselmek, her şeyden önce öğrenmekti, bilgiden daha güzel hiçbir şey yoktu. Özen gösterdiği yegâne nesne kitaptı. Kitaplara dokunmadan önce ellerini yıkardı.
Sayfa 37Kitabı okudu
Onun yanındayken davranışlarımı kollayıp sözlerimi tartmak, çoşkunluğumu, sevincimi baskı altında tutmak zoru yoktu. Onun yanında ben, benim yanımda o, tam anlamıyla yaşıyorduk.
Sayfa 606Kitabı okudu
