Merve
@Mervegmlksz
öğrenci
24 July
268 reader point
Joined on May 2019
Şu anda okuduğu kitap
Okuma Hedefleri
Hırpalanıp, parçalanıp, yere atılmış olan kendimi savurduğum yerden yine ben mi kaldıracağım birazdan?
Belki de birbirimize söyleyecek bir şeyimiz kalmadığı için yazıyorum.
Reader Follow Recommendations
Ama yandınız, kül oldunuz.
Ama vardım, kül bunun kanıtı.
Hayatımın, bir saman çöpü ne kadar canlı ve anlamlı ise o kadar canlı ve anlamlı olduğu, bu satırları okuyanlar tarafından hemen anlaşılsın istemem. Hayatım ancak bir saman çöpü kadar canlı ve anlamlı olsa bile, dilerim, yazıya hürmeten satırların sonu gelir.
Ayrılık bir solucanın ikiye bölünmesi gibidir, her iki parça ayrı ayrı yaşamaya devam eder, bir zamanlar tek parça değilmiş gibi, tanımaz birbirini parçalar.
Ayrılmak, gidenin, kalanın kucağında bir kucak kor bırakmasıdır, yanar durursunuz kül olana kadar.
Ben öyle adamlar bilirim ki,
Hiçbir şey söylemedikleri için adları akıllıya çıkmıştır. Eminim, ağızlarını bir açsalar,
Onların budalalıklarından bahsetmemek için herkes kulaklarını tıkardı.
Kendi nasihatlerini dinleyen kişi ancak bir rahip olabilir. Yirmi kişiye birden ne yapması gerektiğini öğretebilirim, ama o yirmi kişiden biri olmaya gelince iş değişir.
Mektup yazarken düşünüp taşınmak canımı sıkıyor filan diyorsun! Mektup yazarken hiç düşünme, aklına geleni, içinden geleni yaz. Hiç kuş öterken düşünür mü? Hiç şair şiirini gönlüyle okurken kafasını yorar mı? Neyi ve niye düşünüp taşınıp yazacakmışsın? Kalp düşünmez. Sen bana kalbinle yaz. Olur mu? Zaten senin her mektubunun bütün güzelliği bütün içliliği, bütün neşesi ve şiiri burada değil mi?
Mutlu ailelerin tarifi üç aşağı beş yukarı aynıdır, derdi ama bir de mutsuz ailelere bak, hiçbiri diğerine benzemez.
Bir ev nedir, diye düşündüm: kardan yağmurdan korur insanı, penceresi vardır, dışarıya bakarsın ama dışarıda değilsin, hem hayata aitsin hem kendi fanusundasın.
Bu kapkaranlık dünyada üzerime düşen ışıksın sen.
Kendi küçük hayatlarını dar kafalı küçük formüllere göre yaşayanları, bir araya toplaşmış sürüler dışında var olmayan varlıkları, yaşamlarını başkalarının düşüncelerine göre kalıplara sokanları, kölesi oldukları çocuksu kurallar nedeniyle gerçekten yaşamayı ve birey olmayı beceremeyenleri düşününce bir iki kez acı kahkahalara boğuldu.
Adaletsizliğin zirvesi, adil olmayıp adil görünmektir.
