Yağmur yağıyor şehre. Ben ise ıslak kaldırımlara misafirim bu gece. Kartondan döşek, tenekede yanıp yanmamak arası gidip gelen tahta parçaları. Dilimde iki satırlık şiirler. Hayalin, gülüşlerin, sinirlenmelerin, ve biraz umut kırıntısı.
Vicdanındaki eksiklik kalbindeki yokluğu telafi etmiyor biliyorsun. Peki nefesimi garip bıraktığın kadar pişman olursa yüreğin, kapımı çalacak kadar utanmaz olur mu ellerin?