Miach Blackthorn
@Miach
ave atque vale
Yıldız Teknik Üniversitesi
14 reader point
Joined on December 2020
Şu anda okuduğu kitap
Şu masanın başında pek çok gece yolunu uyanık beklediğim sevgili Dolunay . Geceleri görünen kederli dost, keşke bana bu bakışın, benim ıstırabıma son bakışın olsaydı.
Önceden sahip olduğum şeyleri kendimden uzaklaşmış görüyorum ve kaybolmuş şeyler benim için artık birer gerçek oluyor.
Elveda, Dağ'ın Dibindeki Kral! Eğer bu şekilde sona erecekse çok acı bir serüven; bir dağ dolusu altın bile bunu karşılayamaz. Yine de tehlikelerinde bir Baggins'in hak edebileceğinden çok daha fazlasını seninle paylaştığım için mutluyum.
:')
Reader Follow Recommendations
Stand by the grey stone when the thrush knocks.
The setting sun with the last light of Durin’s Day will shine upon the keyhole.
Ardıçkuşu gagalarken gri taşın yanında dur.
Batan güneş Durin Günü’nün son ışığıyla anahtar deliğinde parlayacaktır.
Kitapta bolca yer edinmiş ahlak kavramı üstüne:
"Evren ahlak üzerine kuruludur. Ahlak olmasa evren mahvolur. Elementlerin içinde bile bir doğruluk, dürüstlük vardır. Ahlakı yok edin, evrensel çekimi yok etmiş olursunuz. Kayalar bile parçalanıp dağılır. Tüm yıldızlar sistemi toz olur, akıl almaz bir karmaşanın uçurumlarında yitip gider."
Ayrıca ahlak ve bağlılık o kadar çok önemsenmiş ki; katiller bu uğurda tereddüt etmeden canlarından oldular.
He will awake no more, oh, never more!
Within the twilight chamber spreads apace.
Sessiz olun! O ölmedi, o uyumuyor
Hayat denen rüyadan uyandı
Fırtınalı gözlerimizde kaybolan biziz
Bu faydasız mücadelede hayaletlerle
Delice bir trans halinde, ruh bıçağımızla
Saldıran yenilmez kötülüklere. Çürürüz
Mezardaki cesetler gibi; korku ve yas
Bizi sarsar, gün be gün tüketir
Ve soğuk umutlar canlı bedenimize
Kurtlar gibi saldırır, bizi yer bitirir.
Peace, peace! he is not dead, he doth not sleep -
He hath awakened from the dream of life -
'Tis we, who lost in stormy visions, keep
With phantoms an unprofitable strife,
And in mad trance, strike with our spirit's knife
Invulnerable nothings. -We decay
Like corpses in a charnel; fear and grief
Convulse us and consume us day by day,
And cold hopes swarm like worms within our living clay.
Canavarlarla dolu bir ormandayız. Yolumuzu hayaletler kesiyor. Tanımadığımız bir dünya bu. İthal malı mefhumların kaypak ve karanlık dünyası. Gerçek, kelimelerin arkasında kayboluyor.
Fakat birçok kişi için, insan olmanın zevkini ve keyfini çıkarmak değil, hayatı sürdürmek ve korumak daha önemli görünüyor. Ne pahasına olursa olsun yaşamaya çalışmakla, doğrusu çok büyük bir mutluluğu kaçırıyorlar.
"Belki de güç tutkusunun insanı vardıracağı yegâne yer, erkeklik ve onu kullanmanın en kaba yolu olan şiddetti." :(((
Evet ben tabiiyetsiz, yurtsuz ve lüzumsuz bir insandım. Fakat karşımda oturan insan, göründüğü kadar sert ve merhametsiz değildi. Şimdi, iki kaşının ortasındaki dik çizgi kaybolmuştu. "Yurtsuz, memleketsiz olduğumdan acımıştı bana."
Bizler, uçurduğu birkaç yaprak boşlukta yolunu şaşırmış, ümitsiz ve şaşkın, meçhul bir geleceğe doğru, yalpa vurup duruyoruz.
Hoşça kal, küçük sevgili, beni gerçekten sevmek için elinden geleni yap; acılarımı paylaşmak için; iyileşmemi dilemek için; ya da hiç değilse böyle yapıyormuş gibi görün.
Bu işler insana acı verir, ama acı geçer. Eğer her şey olan hayat bile sonunda geçip gidiyorsa, hayatın anlarından başka bir şey olmayan aşk ve acı ve de bütün öbür şeyler nasıl geçip gitmesin ki?