Miach Blackthorn
@Miach
ave atque vale
Yıldız Teknik Üniversitesi
14 reader point
Joined on December 2020
Şu anda okuduğu kitap
132 syf.
·
Not rated
Şu masanın başında pek çok gece yolunu uyanık beklediğim sevgili Dolunay . Geceleri görünen kederli dost, keşke bana bu bakışın, benim ıstırabıma son bakışın olsaydı.
Önceden sahip olduğum şeyleri kendimden uzaklaşmış görüyorum ve kaybolmuş şeyler benim için artık birer gerçek oluyor.
Reader Follow Recommendations
Elveda, Dağ'ın Dibindeki Kral! Eğer bu şekilde sona erecekse çok acı bir serüven; bir dağ dolusu altın bile bunu karşılayamaz. Yine de tehlikelerinde bir Baggins'in hak edebileceğinden çok daha fazlasını seninle paylaştığım için mutluyum.
:')
Stand by the grey stone when the thrush knocks.
The setting sun with the last light of Durin’s Day will shine upon the keyhole.
Ardıçkuşu gagalarken gri taşın yanında dur.
Batan güneş Durin Günü’nün son ışığıyla anahtar deliğinde parlayacaktır.
Mezun olduktan sonra hayatımın anlamını yitirdiğim yerdeyim:')
Kitapta bolca yer edinmiş ahlak kavramı üstüne:
"Evren ahlak üzerine kuruludur. Ahlak olmasa evren mahvolur. Elementlerin içinde bile bir doğruluk, dürüstlük vardır. Ahlakı yok edin, evrensel çekimi yok etmiş olursunuz. Kayalar bile parçalanıp dağılır. Tüm yıldızlar sistemi toz olur, akıl almaz bir karmaşanın uçurumlarında yitip gider."
Ayrıca ahlak ve bağlılık o kadar çok önemsenmiş ki; katiller bu uğurda tereddüt etmeden canlarından oldular.
He will awake no more, oh, never more!
Within the twilight chamber spreads apace.
Sessiz olun! O ölmedi, o uyumuyor
Hayat denen rüyadan uyandı
Fırtınalı gözlerimizde kaybolan biziz
Bu faydasız mücadelede hayaletlerle
Delice bir trans halinde, ruh bıçağımızla
Saldıran yenilmez kötülüklere. Çürürüz
Mezardaki cesetler gibi; korku ve yas
Bizi sarsar, gün be gün tüketir
Ve soğuk umutlar canlı bedenimize
Kurtlar gibi saldırır, bizi yer bitirir.
Peace, peace! he is not dead, he doth not sleep -
He hath awakened from the dream of life -
'Tis we, who lost in stormy visions, keep
With phantoms an unprofitable strife,
And in mad trance, strike with our spirit's knife
Invulnerable nothings. -We decay
Like corpses in a charnel; fear and grief
Convulse us and consume us day by day,
And cold hopes swarm like worms within our living clay.
250 syf.
·
Not rated
