Ona göre insan ruhunun en az tahammül edebildiği şey,-belki daha ötesi olmadığı,kendimize mühlet vermeden yasamaya mecbur olduğumuz için olacak-saadettir.ıstirabın içinden geçeriz,Tıpkı çalılık,taşlık bir yolda yürür,bir bataklıktan kurtulmaya çalışır gibi ondan sıyrılmaya çalışırız.Fakat saadeti bir yük gibi taşırız ve bir gün farkında olmadan yolun bir ucunda,bir köşeye birakiveririz.