Sezai Karakoç'un okuduğum ikinci kitabı.Üstadı şimdiye kadar sadece şiirlerinden tanıdığım için kendime kızdım açıkçası.
Bir de şunu eklemek istiyorum.Bazı kitaplar o kadar kalitelidir ki size kattıklarından dolayı daha önce okuduğunuz çoğu kitabı sorgularsınız. (Geçekten yazar ve eserleri seçerek okumak lazım.)
Kitaba gelecek olursam, sayfa sayısının az olmasına aldanmayın lütfen. Sadece başlıkları bile ufuk açıcı. Bu kadar diyeyim size...
Ayrıca böyle üstadların eserleri ders kitabı olarak okutulmalı. Yüz temel eserin içerisinde olmalı. Hatta Türk klasikleri seçkisi oluşturup en başa eklenmeli... Neden olmasın ki?