Suç ve Ceza okumak benim için unutamatacağım bir tecrübeydi. Hem hayata bakış açımı değiştirdiği noktalar oldu hem de romanların muhteşemliğini benim için kanıtlayan kitap oldu.
Dinlemek, insanı, doğayı, nehirin, denizin sesini, kuşların cıvıltılarını... Dinlemeyi ruhen yaptıktan sonra hepsi bir şey fısıldıyor yüreğine... Çok sevdiğim bir kitaptı ☺️
Ne yazık ki belirsizlik insan psikolojisini en çok zorlayan olgu sanırım. Beyinin hep dırdır edip senaryolar kurması, insanı strese sokuyor ve olumlu olmasa da Net olana eğilim gösteriyor. Çok güzel bir alıntı ☺️
Dostoyevski her çeşit insanı nasıl böyle doğru tanıyıp yazabiliyor. Bu kitaptaki insan tahlillerinin bu kadar doğru olabilmesi için bin kişiye sorduk hep aynı cevabı aldık şeklinde anketler falan yapılması lazım yoksa nasıl olabilir bu kadar doğru. Üstelik kadınlar konusundaki bu bilirkişilik de bir erkeğe göre biraz fazla değil mi?
Suç ve Ceza kitabını yemin ediyorum hayranlıkla okuyorum. Ve bu kitabı kırklı yaşlarımda tekrar okuyacağım konusunda kendime söz veriyorum.
Suç ve ceza, 16 yaşımda okudum ilk. İkinci kez de geçen haftalarda bitirdim. 34 yaşımda bambaşkaydı. Tekrar da okuyabilirim gerçekten insanın yaşanmışlıkları ile kitapları tekrar tekrar okuması , içselleştirme biçimi bambaşka oluyor. Benim için de çok özel bir kitap ☺️
Ben de bu kitaptan her yaşımda farklı şeyler alacağımı tahmin ettiğim için yine yeniden okuma kararı vermiştim, siz de bu yorumunuzla düşüncemi desteklemiş oldunuz. Teşekkür ediyorum 🌿