Meğer ne çok yanarmış canı insanın, baktığı yerde göremeyince görmek istediğini
Okur Takip Önerileri
Akıp giderken zaman
Kapıldık yelkovan telaşına
Ne hüzzamın tadına vardık
Her gün batımında
Ne hazanın
Dökülen yapraklarla.
’Sevda kuşun kanadında’
Dediler, kuşlara merak sardık
Kaçış mı, iltica mı diye
Sormadık bile ertelenmiş duygulara
Akrebe uydukça
Zamanı geçmez sandık.
Bir cocuk gecti yanimdan kosarak
Baktim arkasindan....
Ömrüm gidiyor
“Sandım ki; kalbim yerinden çıkacak
bu dünya hengamesinde..
Ben Yunus değilim, bu tufan beni yutar.
Ben Ibrahim değilim, bu ateş beni yakar..“
Nefes nedir.biliyormusunuz ben unuttum nefes almayi. Kahpe duzenden maske takmis insanlardan cikar icin eriyenlerden karakteri bozulmus mayasi bozulmus insanlar
nefes almayi unutturdu. be dünya
Oy saki ne guzel gelmistik dunyaya umutlarla sevgilerler gulucuklerle.. nerden bilebilirdik gattar bu dunya
Nefes aldirmiyor alamiyorsun kendi nefesini unutmussun baskasinin verdigi pis havayi nefes bilerekmi yasaniyor burda ...
352 syf.
·
Puan vermedi
·
Beğendi
·
1 saatte okudu
Önce yüreklerimizdeki Kudüs’ü işgal ettiler. Biz savaşı önce kendimizde kaybettik. Cahit Zarifoğlu
"Ah ulan jülietler, niye hep parali prenslerin paralarini seviyorsunuz kizim. Niye para denen şeye bu kadar heveslisiniz?
Ha, neden heveslisiniz. Insan güneşi de sever, bulutu da sever, ya da bir çocuğun gülümsemesine de aşık olabilir bir insan. Insan dediğin şekle paraya aşık olmaz ki.!
Insan öze aşık olur öze. Sevdiğine baktın mı önce önce sol yanını görür kizim
. Şeklini şüklünü parasini makamini değil.!
Ah ulan jülietler sevdanın içine ettiniz be...