2000 yılında yazılmış ve 22. basımı Nisan 2022 de yapılmış bir kitaptı okuduğum ama öyle anlamlı geldi ki. 23 yıl öncesinde değinilen konular halen aynı konular zaman geçiyor biz insanlar elbette değişiyoruz ancak yaşadıklarımız her dönem de aynı sanırım. Sadece bizim yüklediğimiz anlamlar değişiyor.
İvan İlyiç’in ölümü kitabı kütüphanemde olan bir kitaptı ancak henüz okumamıştım zamanı gelmemişti. Üstün hocanın kitabını okurken; bu kitaptan bahsetmesi üzerine tamamlayıcı olması açısından okumam gerektiğini düşündüm ve elime aldığım gibi bitirdim. Üstün hocanın varolma ve yaşama noktasında vurgulamaya çalıştığı noktayı İvan İlyiç’in şu cümlesi tokat gibi yüzüme çarptı. “ Bana sunulan her şeyi heba ettiğimi bilerek ayrılıyorum yaşamdan; bu durumu düzeltmenin imkansız olduğunu da biliyorum… Öyleyse?..”