Emrah Duran
@Muellif7
MALATYA
11 okur puanı
Şubat 2019 tarihinde katıldı
Şu anda okuduğu kitap
Okuma Hedefleri
menzil
Ben!
Hayallerinin seline kapılmış
Fakat çatlayan milin üzerine
Adımı yazmak düşmüştü nasibime
Yıldızlarca kehanetlerim
İmkansız vakitlere nakşedilmiş
Ve meryem orucu tutmaktı sabretmek
Birgün ile başlayan umut dolu cümlelerim var
Belki fani belki ütopik
Karar saflığın kaynağında yazılmış/ yazılacak
Ben adını çorak topraklarda bulmuş
Yüreklerce sevgiye susuz
Yorgun yüreklerde aşkın binbir renkli çiçeklerini uman
Ve hayallerinin lanetiyle yanıp kavrulan
Ben!.. Müellif!
Karanlığında koca koca bulutlar barındıran..
Gökyüzüme bakıp,
yanılan çok.
Herşey herkesin kabul ettiği kadar siradandı
Kelimeler derin manasini ytirmis, dusuncelerse ucsuz bucaksiz karanliğı örtmus üzerine
Bense görunenin ardindaki silüetim. Karanligimda ciliz begonyalar yetisdim
tenime hizali dar patikalarin parlayan murdar ayak izleriyle lekeli menzilim
Bir kitap okudu
306 syf.
·
Puan vermedi
·
346 günde okudu
Okur Takip Önerileri
3 farkli tarzi ayni anda okursaniz okumaktan sıkılmazsiniz. Bu benim size nacizane tavsiyem.
Eger bilim adamlari hakliysa ve eger atalarimizin anilari, icimizin gizli bir yerinde sakliysa... anliyorum o vakit.
Neden sahip oldugumuz mutlulugu az bulusumuzu.
Hz ademden kalma bir burukluk bu.
Cennetten kovulmus ve fakat cennetin kirk zemzemle yikanmis zemininde can bulmuştu.
illaki mutluluk da kirk zemzemle yikanmis olmali
İnsan istemese de beklentiye girer. Bir zamanlar karşıdaki insanın seni onu sevdigin kadar sevmeye bileceğine inanırdım . Sıcaklık varsa hizmette vardır derdim. Hep ben sıcak kaldım. Yıllarca . Sonra ona ihtiyacım oldugunda, ona verdiğim hizmetin aynısına ihtiyacım vardı. O da bu kadarını yapabildi. Bana yetmedi. Eksik kaldi çok şey. İcimdeki birçok girdabın ve fırtınaların dalgakıranı yoktu. Kendim çok şeyle kendi başıma başetmek zorunda kaldım . Hemde onlar varken hayatımda . Bekler insan ister istemez. Bekler
Ne zaman bir şeyden korksam hep üzerime doğru geldi ve beni değiştirdi . Kötü yönde de olabilirdi. Ama doğrunun yada doğru olduğunu sandığım şeylerce tavrımı belirledim. Bu yüzden her korkum benim için sadece yutkunduğum yada kabuğumu bir parça daha kırdığım gibi iyi bir şeye sebep oldu. Doğru sandığım yanlışlar da bu sayede gün yüzüne çıktı . Belki de sınavın amacı buydu. Yanlışı gözünün içine sokmak. Doğruluğu içine işlemek.