Düşünün, 2.Dünya Savaşı dönemlerini gören birisiniz ve bir kitap yazıyorsunuz, öfkenizi, eleştirilerinizi bilim kurgu olarak anlatıyorsunuz...Ray Bradbury'in yaptığı tam olarak bu, o dönemlerde televizyon propaganda aracı olarak kullanılıyor, kitleleri etkilemek üzerine kurulu, ve dönemin başkanları, insanları korkuyorlar, korkutuyorlar, Bradbury de belki bu korkusunu öfke yoluyla yazarak dışarıya aktarıyor, kitabın son sözünde de belirtmiştir, kitaptaki karakterlerin hepsinde bir parça ben varım diye, Montag'ta öfke ve cesaret, Clarisse 'de bunalım hali ama bir yandanda hayat sevgisi, Mildred' te bağımlı ve umursamaz bir tavır, Faber 'de fikri olan ama korkudan hayata uygulayamayan, Yüzbaşı Beauty' nin acımasız ve bir o kadar da zeki olması da yazarın ruh hallerini aktardığınıda görebiliriz.
