Zamana karşı durmak mümkün mü? Ne kadar çabalasak da zaman akıp gidiyor. Yıllar bir biri ardına geçip gittikçe, çevremizdeki insanlar da takvim yaprakları gibi kopup gidiyor hayatımızdan. Dönüp baktığımızda hatırımızda kalan sadece küçük birkaç anı ve bu anıların içine sığdırabildiğimiz birkaç eski dost.
Ancak şehirler böyle değildir. Onlar yaşayan birer varlıktır. Zamanla değişirler ama asla unutmazlar. Yıllar geçmiş olsa da dönüp geldiğinizde vefakar bir dost gibi açar kollarını size. Bir bakarsınız ki her sokağında sayısız anı biriktirmiştir sizin için. O sokaklar ki sevincinize de tanık olmuştur hüznünüze de ve zamanı geldiğinde siz unutsanız bile o taş sokaklar hatırlatır size tüm yaşanmışlıkları.
İşte İstanbul da benim için böyle bir dosttur. Konuşurken bile lafı açılsa alır götürür beni o yaşanmışlıkların içine, üniversite yıllarımın geçtiği Kadıköy sokaklarına. Biliyorum o günler asla geri gelmeyecek. Anılarla da olsa olsa o şehirde tekrar yaşamak tarifi mümkün olmayan bir his benim için.