Göç mevsimi hikâyesiydi,
Turnalarla başlamıştı.
Bir heybe, bir hırka,
Taşıdı turna oradan oraya.
Yağmurun sesini duyurdu önce
Kanatlarını çırptıkça.
Kelebek dinledi
Duyduğu en güzel melodiyi,
Ardından uçtu çiçeğinden usulca.
Rüzgâr eşlik etti,
Bulutlar yol gösterdi.
Gece boyu düz gitti,
Sabahı güneşle demledi.
Vardı bir çınarın gölgesine,
Kondu en taze dalına,
Bekledi…
Kelebekle turna,
Gelirler miydi bir araya?
Masal bu ya!
Mutahhara