Sevgi, kutsal ve sadık sevgi her şeye kadir değil midir? Ah, evet! Bu mezarda ne denli tutkulu, günahkar, isyankâr bir yürek yatıyor olursa olsun, üzerinde yetişen çiçekler gene de masum gözleriyle uysal, sakin bakar bize: Yalnızca ebedi huzurdan, doğanın "kayıtsız", büyük huzurundan değil, ölümsüz barıştan, sonsuz yaşamdan da söz ederler...
Aynanın karşısına geçtiğimde, Malta Kano'nun telefonda söyledikleri geldi aklıma: ' Deneyimlerimiz yüzünden, aynanın yansıttığı görüntünün gerçek olduğuna inanırız hepsi bu.'
Zemberekkuşu mu? O da ne?
'Zembereği kuran kuş' dedim. Her sabah. Ağaç tepelerinde. Dünyanın zembereğini kurar. Ki kii kii!
Reader Follow Recommendations
Sevdiklerimizi çekiştirmeye başladık mı onlardan kopmaya da başladık demektir. Putlara dokunmamalı; yaldızı ellerde kalır.
İşte dördüncü kez, yabancı bir yerde yatıyordu. Birincisi manastıra girdiği gündü, ikincisi Tostes'a geldiği gün, üçüncüsü Vaubyessard'a gittiği gün, dördüncüsü de bu.
Hepsi yaşamında yeni bir tümcenin başlangıcı gibi olmuştu. Nesnelerin ayrı yerlerde aynı görünebileceklerine inanmıyordu, sonra, yaşadığı parça kötü olduğuna göre, en iyi günleri bundan sonra yaşayacakları olacaktı herhalde.