Əvvəllər sadəcə ruh birləşər, cismlər pərən-pərən düşərdi. Xəyallar bir qurular, reallığımıza pərdə çəkilərdi. Mən səni uzaqdan, çox uzaqdan seyr edərdim.
Amma... Leyli istər ki, hər gecə başucunda Məcnun olsun, saçlarına sığalı külək deyil, sənin əllərin çəksin. Gözlərimə yalnızlıq yox, sevgilim nəzər salsın. Otağıma sönməyə hazır mum yox, əbədi sevgimiz aydınlıq salsın.
İstər ki, Leyli daha üzərinə zülmət kimi görünən kölgəsi deyil, Məcnunun təni yurd salsın. Biz qovuşaq daha, ruhumuz, cismimiz, arzularımız..... Bir olaq daha, tək bir nəfər.