"Bir zamanlar ağaç doluydu buralar
Ormanlar, ağaçlıklar, çalılar ve korular,
Bahçeler, vadiller ve korucuklar.
Baltalarla, testerelerle, açgözlülük ve hastalıkla
İnsanoğlu keser, söker, bozar ve parçalar,
İstediklerini alır, istediklerini yapar."
Ev sadece bir sözcük. Sen evin, içinde bir aile ve bir yatak olanbir yer olduğunu sanıyorsun. Ama biliyor musun, kendime sorarım ben, ruhun evi neresidir? O eve giden yolu biliyor musun?
Çocuk bir an umutlandı:
- Belki bunların hepsi rüyadır ve uyanırım. Belki yatıp gözlerimi kapatırsam kendi yatağımda uyanırım.
- Bu, düşünmek değil. Hayal kurmak.
Bütün insanlığın sorumluluğu neden benim omuzlarımda olsun diyeceksiniz, ben de size sizi Müslüman olarak hesaba katmamız nasıl mümkün olacak diyeceğim.