Kelimeler kartaneleri gibi etrafımda uçuşuyor. Her biri narin ve eşsiz ,yere düşmeden avucumda eriyip gidiyor .Şimdiye kadar tek kelime konuşamadım. Neredeyse on bir yaşındayım.
Bir ailenin parçası olmak için o ailede doğmak gerekmez.
Canım arkadaşım seni anlamaya çalışmak dahi öyle güzel ki... Sözlerin gökyüzünde asılı duran birer yıldız... Sen böyle ay parçası gibi ışık açarken söyle, seni nasıl bırakırım karanlıkta?
