Başkaları olmadan yaşamak zor, başkalarıyla birlikte yaşamak da zor. Yaşamak hep zor.
Hiçbir kitap
taşıyamaz
sırtımızdaki
hikayelerin ağırlığını
Okur Takip Önerileri
İçte tutulan gözyaşları akıtılanlardan daha acıtıcıdır.
“Gülüyorlar işte; beni anlamıyorlar,ben bu kulakların dinleyeceği ağız değilim.”
Yine ben kaldım,soğuk yalnızlık bir de
geçip gitmiş uzak hatıralar.
İnsan ne kadar şanslı olursa olsun,ölmek istiyorsa hiçbir şey onu yaşatamaz.
Çünkü dünyanın en çabuk geçen, geçer geçmez de en hızlı yakalanılan hastalığına sahipti:Umut.
“Herkes kendi başınadır, kendine kaybedip, kendine kazanır.”
“Beni dövmeyeceğini biliyordum, ama sözleri ölümden beterdi.”
Yanlarından geçiyorum.Buradayım,aralarında.
Ama hiçbirinin umrunda değilim.Görmüyorlar bile beni.Hepsi de kör olmuş.