Lakin söz konusu vatansa ömrün lafı olmazdı. Vatan, sadece bir toprak parçası değildi. Babasının saçına düşen aktı. Annesinin ellerinde oluşan çatlaklardı. Karısının onu beklerken döktüğü gözyaşlarıydı. Çocuklarının o eve dönünce, “Baba!” diye bağırarak boynuna atlamasıydı vatan. Vatanı olmayan insanın hayatı da olmazdı. Bunu çok iyi biliyordu. O yüzden vatanın her bir köşesi kutsaldı.