Kahkaha atmanın yasak olduğu bir evde büyüdüm. Sorunların görmezden gelindiği, başarıların kutlanmadığı ama başarısızlığın daima vurgulandığı,alay edildiği... Onlara inat kahkahalarımı saldım dünyaya, başarısızlığımı onlara inat gibi kutladım. Onlara ne kadar zıt olursam o kadar mutlu ve özgür olacağımı sandım. 𝑂𝑙𝑎𝑚𝑎𝑑ı𝑚. Ben çok önemli bir şeyi unuttum canım ailem. Kendimi kendimden korumayı unuttum. Unuttum insan en çok kendisi zarar verir kendisine. Kendimi asla yeterli görmedim kendime. Siz de yeterli görmezsiniz zaten. Belki de en başta kendimi sevmeliydim. En başta yapmam gereken şeyi yapamıyorum anne. Unuttun mu ben senin kızınım asla sarılmadığın kızın.. Baba? Duyuyor musun beni? Benim kızın. Hani bir tek başarılarında gördüğün ama hiç başarısı olmayan kızın. Ben kimim? Unuttum mu beni? Lütfen unutma. B̶a̶b̶a̶n̶ s̶i̶z̶i̶ s̶e̶v̶i̶y̶o̶r̶.Unutma baban çocukları sever a̶m̶a̶ s̶i̶z̶i̶ d̶e̶ği̶l̶.