Romanını dün gece bitirdim. Konusu itibariyle mutlaka okunmalı. Fakat, son bölümü beni gerçekten hayal kırıklığına uğrattı. Yazım dili çok kötüydü, bana mı öyle geldi diyeceğim ama paragrafın biri; "geliyor", "gidiyor", "yapıyor", "tutuyor" diye başlayıp bitti. Bir sonraki paragraf; "geliyordu", "gidiyordu", "yapıyordu", "tutuyordu" gibi kelimelerle noktalanmış. Her üç kelimede bir "YORDU" demek gerçekten okurken beni de YORDU.
Yazar Halit Hüseyni, editörü, yayınevi, maddi imkanları ile bir kitap çalışması için çok donanımlı bir yazar. Buna rağmen, son bölüm felaket. Acaba romanının çevirisinde mi bir sıkıntı oldu diyesim geliyor ama, Püren Özgören'de iyi bir çevirmen bence. Dediğim gibi aklım karıştı, yakıştıramadım.
Sonuç itibariyle 430 sayfalı kitabın 382 sayfasına bayıldım, çok beğendim. Afganistanlı kadınların çektikleri zorlukları, savaşın getirdiği çaresizlikleri, ayrılıkları, acıları çok etkileyici bir dille anlatıyor.(son bölüm hariç) Afgan kökenli Amerikalı yazar Halit Hüseyni'nin Uçurtma Avcısı romanını çok beğenerek okumuştum. Her iki romanını da tavsiye ederim.
