Miskinliğimden yüz günde bitirdiğim kitap. Her zaman ki gibi klasik Dostoyevski tarzı ve muhteşem parçadan bütüne gitme ritüelini bozmayan bir başyapıt. Belki 50 yaşıma gelip tekrar okuduğumda farklı şeyler, farklı duygular hissederim belli mi olur? Kitapta ki konulardan muzdarip olmadığım ve inceleme yapmak için kendimi fazla tecrübesiz gördüğüm için sadece okuyun diyebilirim. "Sonuna kadar da öyle, ömür boyunca el ele! Yaşa, var ol Karamazov!" diye tekrar heyecanla bağırdı Kolya. Çocukların hepsi bu bağırışa bir kere daha katıldılar.
