Kardeşimin Hikayesi’ni okuduktan sonraysa, benim cümlem kalmadı!
Susup kaldım, bekledim, sindirdim içime…
Sanki çok süratlı koştum koştum da, sonunda geldiğim deniz kıyısında bir banka oturup denizin dinginliğinde dinlenmeye çekildim gibi…
Beynimi tamamen boşaltıp düşünmeyi bıraktım gibi…