Etrafının iyi insanlarla dolu olduğu bir yaşamın başarılı bir yaşam olduğunu. Toplumsal açıdan başarılı olamasam bile, o insanlar sayesinde her gün başarılı bir gün geçiriyorum.
Hayatım boyunca tüm gücümü ortaya koyarak elde ettiğim başarı fikri güzeldi; ama sonraları şunu farkettim. Aristonun sözünü ettiği mutluluk, bir ömrün son anı uğruna tüm yaşamımızı ipotek etmekten farksız değildi.
Son anlarımızda bir kereliğine mutlu olmak adına tüm hayatımızı çabalayarak, perperişan geçirmemiz anlamına geliyordu.
Böyle düşününce mutluluk denen şey korkunç bir hal aldı.
Tüm hayatımı tek bir başarıya adamanın son derece beyhude olacağını hissettim.
Dolayısıyla mutluluğun değil mutluluk hissiyatının peşinden giderek yaşamaya karar verdim.
Dışarıdan bakınca nazik davranan ancak içten içe karşısındakini kullanıp kendilerine fayda sağlamaya çalışan sayısız insan vardır. İkiyüzlü değillerse de kayıtsızlardı. Kayıtsızlığın içinde korku yatardı.