lilith
@Okuyanhukukcu
Üzerimde yıldızlı gök, içimde ahlak yasası…
18 Ağustos 1999
2302 okur puanı
Aralık 2018 tarihinde katıldı
Şu anda okuduğu kitap
Okuma Hedefleri
Sevildiğini hissetmeksizin, sevgi nedir bilmeksizin yetiştirilmiş, yaşından önce büyümek zorunda kalmış ne çok insanız. Annesinden, babasından bir öpücük almanın kendisine çok görüldüğü, “kızım” hitabının kendisi için havalara uçacak denli az söylendiği kayıp çocukluk yılları…
Çocukluğun o sevgisizliğinin boşluğunu doldurmaya çalışıyorum her anımda. Bana söylenen her güzel söz, verilen her tebessüm, düşünüldüğün ve değer görüldüğümü hissettiğim en ufak hareket beni birine bağlıyor bu yüzden. İnsanlara kolayca kanmam bundandır belki de, kolayca sevmem, kolayca bağlanmam ve kendi içimde savaşlar vererek o bağlanmayı koparmaya çalışmam… çünkü korkuyorum, o sevgisizliğin yol açtığı boşluğu doldurmaya çalışırken kendime zarar vermekten… başa çıkmaya çalışıyorum o boşlukla. Amansız bir mücadele veriyorum içten içe. O boşluk hep olacak ruhumda, biliyorum. El üstünde tutulmak bile yeterli gelmeyecek onu doldurmaya belki de. Ruhunda derin yaralar bırakılmış, sevgisizliğin toprağında nadasa bırakılmış bir hayatın cesedini taşıyorum sırtımda. Olduğu yere kadar, inatla…
Remarque’ın Tanrının Gözdesi Yok kitabını açar açmaz karşıma çıkan o cümle;”belki de mutluluk bir iğnenin ucunda dans etmektir.”
Çoğumuza uzak görünen, sürekli ulaşmaya çalıştığımız, hayatımız boyunca belki de yaptığımız her şeyi ona erişmeye endekslediğimiz muazzam ve ütopik duygudurumu…
mutluluk…
Belki de celladına aşık bir mahkum gibiyiz mutluluk karşısında. Bize acı verecek, sonumuzu getirecek belki de ama biz ısrarla peşinden gitmeye, onu yakalamaya çalışmaya devam ediyoruz, arsızca, yorulmak nedir bilmeksizin…
Mutluluğa ulaşmakla hayatımızda yaşanabilir bir noktaya erişeceğimiz düşüncesi zerk edildi ruhumuza. Ama belki de mutluluğa ulaşmak değil, mutluluğu arama arayışı yaşanabilir bir noktaya taşıyacak bizi. Veya bir noktaya ulaşmak isteyen kim, diyebilir de insan. Belirsizliğin ortasında dolanıp durmak belki de asıl mutluluk, diyebilir.
İğnenin ucunda dans etmeyi isteyecek kadar, mutluluğun verdiği acı verici hazzı yaşayacak kadar cesaret, mutluluğa ulaşma yolunda çaba harcayacak kadar umutla dolsun içimiz… veya mutluluğa ulaşmaya dair o doymak bilmez istekle dolup taşan insanlardan uzakta haz veren mutsuzlukla sürsün yaşam dediğimiz o küçücük an…
Merhaba.
Yeryüzünde Bir An İçin Muhteşemiz
Kitabının PDF formatı elinde olan var mıdır?
Okur Takip Önerileri
Yani Dostoyevski bence bu kadar basit bir cümleyi kurmamıştır ama siz bilirsiniz :)
Selçuk
@Selcuk112
·15 Ocak 22:54
"Ah şu benim bitmek bilmez sakarlığım. Yine, yırtık cebime koymuşum umudu..."
Fyodor Dostoyevski
2. Yılım bugün 💜🥺
lilith
@Okuyanhukukcu
·11 Ocak 2023 20:44
Açılmamın üzerinden tamı tamına bir yıl geçti bugün. 11.01.2022 tarihinde almıştım başörtümü çıkarma kararını. O günün her ayrıntısı dün gibi aklımda. Hem nasıl unutabilirim ki zaten? 13 yaşımda zorla kapatıldım ben ve 22 yaşımda açıldım kendi isteğimle. O yaşlardaki bir kadın cıvıl cıvıl giyinir, yaşama arzusu ile dolup taşar, dışarı çıkarken
2018’den beridir bu uygulamayı kullanıyorum. Şu ana kadarki en iyi ve güzel mesaj isteğini bugün aldım💜
İnsanlar zamana hükmedebilmeyi değil de mal mülk sahibi olmayı zenginlik olarak görüyor. Halbuki asıl zenginlik, zamanının büyük bir kısmının sana ait olmasıdır benim nazarımda.
Ev, araba sahibi olmak elbette ki güzel bir şey lakin istediğin zaman içinde oturamıyorsan neye yarar o dört duvar? İstediğinde alıp başını bir yerlere gidemiyorsan ne hacet arabaya?
Modern kölelik çağının getirdiği sistem içerisinde zamanımızı pazarlıyoruz bunlara sahip olabilmek için. Ve hayatın tadını dahi çıkaramadan günün, haftanın, ayın,hatta yılın sonuna geldiğimizi fark ediyoruz.
Uzun lafın kısası, hiçbir şey değerli değildir geçip giden zamanımız kadar…
Ne mutlu zamanına az da olsa hükmedebilen ruhlara!
Duygularıma tercüman olmuş.
Benim de sonum böyle olacak gibi. Hesabı kapatmamak için mücadele ediyorum diyebilirim :(
Lina
@Lina_se
·22 Kasım 2023 09:58
Bu platform benim için aslında 2 yıl önce çoğu kaliteli okuyucunun hesabını kapatıp gittiğinde bitmişti( son zamanda burada oluşan bataklık çukuruna batmaktansa gitmeleri isabet oldu).
Son 1 yıldır sırf bazı kesimleri rahatsız etmek için varlığımı bu platformda sürdürdüm. O konuda çok da iyidim, belli aralıklarla gerek görüşlerimle , gerek alıntılarımla kendilerine kendimden bahsettirmeye iyi başardım :)))
Ama artık onlar ile de misyonum bitti, eskisi gibi akıllarının yetmediği konularda şahsıma hakaret etmeleri , yandan bakıp cahilliklerini çekirdek çitleyip izlemek artık zevk vermiyor bana .
Bundan sonra zamanımı sadece, hayatımı yeni birleştirdiğim ve kendisini çok sevdiğim eşime, işime ve kitaplarıma ayıracağım.
Kitapla kalın …
Seviyorum derdi durmadan. İşlediği bir suçun üstünü örtmeye çalışan bir suçlu gibi sürekli kanıtlama ihtiyacında hissederdi kendini...