“Özlem, bütün dünyanın grileşmesidir:
herşeyin renksiz bir arkaplan haline gelerek,
yalnızca o geçmiş rengin, bütün dünya içinde tek renk olarak görülmesi- bütün dünyaya ancak onun renk verebilmesi…”
“Özleyen, bunu duyduğunda, bütün dünyaya sanki bir sisin ardından bakar gibi olur: birşeylerin olması, ne gereklidir ne de anlamlı- boşluk, uzanır, herşeyin- dünyanın, özleyenin- içinde…
Özlem, herşeyi kaplayan boşluktur.”
“İki duygu: biri geçmişe yönelik; öbürü geleceğe- biri ötekiyle ilgili; öbürü kendinle;
Biri birşeyin daha hiç olmamış olduğuyla- öbürü artık hiç olmayacağıyla;
Biri geriye yürüyen; öbürü ileri”
“Her ölüm dünyada bir çatlak açar- bir boşluk bırakıp öyle gider her kişi: öteki kişiler de, şimdi, o çatlağı kapatmakla, o boşluğu doldurmakla görevlendirilmiş hissederler kendilerini.”