"Eğer bu yüzden seni bir daha öpeceğimi sanıyorsan, bunun yaşanmayacağını bilmeni isterim."
.
.
"Seninle bir kez daha öpüşmektense, ayakkabımın tabanını yalamayı tercih ederim."
Hayat kesinlikle adil değildi ve kimse hak ettiğini yaşamıyordu. Onun hayali de ne Menderes'le evlenmek ne de itilip kakıldığı, adam yerine bile konmadığı bir yaşam sürmekti.
Kızın saçlarını öperek, "Ben ucuz bir kadınla asla evlenmem, Deniz Üstüner. Sen ne ucuzsun ne de basit. Aksine pahalı, aksine çok değerlisin..." dedi sımsıcak bir sesle.
Adam açıkça gülümsüyordu yahu! Ey, yumurtaya can veren Allah'ım, ne mucizeler yaratıyorsun! Bu Uranüslünün gülümsemesi bile Dünyalılardan farklıydı. Bir gülüş, insanı nasıl kamyon çarpmış çevirirdi ki? Beni çevirmişti işte!