Yazarın İlk kitabı mavide beyaz halkadan sonra okuduğum ikinci kitabında yavaş yavaş güzelliğe doğru evrildiğini ve kendini geliştirerek bir adım daha ileri götüren bir kitap olduğunu düşünüyorum.yazdıklarıyla farklı bir gönül coğrafyasına ilk adım atmış gibi bir his uyandırdı bazı yazılanlar çizilenler yüreğe naif dokunuşları var çok hoş güzel ama babasının acısını anlatmasaydı o şekilde daha güzel olurdu çünkü insanın babası hiç ölür mü diyenlerdenim ve karamsarlık şiirleri değil içimizde açan bahar gibi şiirlere yer verilmesi ise yazarın çıkarması muhtemel diğer kitabına bir ışık tutacağına eminim bu kitabın devamı gelecek gibi keyif aldım ve harika. Bir sunumu vardı ve kitabın sağ ve sol üst kısımlarında sonsuzluk işareti de çok anlamlıydı
