Nurcan
@Pepita__
Bi
Atatürk üniversitesi
Öldüm mü sahi ?, 1 Ocak 2003
255 okur puanı
Mayıs 2019 tarihinde katıldı
Okuma Hedefleri
Gözlerimi bir noktaya dikmiş , saatlerdir bilmem kaç kere tekrar eden fonla önce geçmişe sonra da geleceğe tur attım .
Yaptıklarıma , yapamadıklarıma , keşkelerime , pişmanlıklarıma , hayiflanmalarima ve kanıksamalarımla .
Her şeye rağmen ;
Geleceğe yeni yelkenler açtım ..
Yurtta kaldığım 10 yıl süre içinde ;
Küçük bir noodle bile 4 kişi paylaştık.
Tek bardaktan bile çay içtik .
Aldığımız en ufak şeyi bile paylaştık.
İsimlerini hiç hatırlayamadığım onlarca kız arkadaşlarımla aynı yastığa baş da koydum , cebinde yol parası olmadığı için karda yağmurda onlarla beraberce de yürüdüm.
Kimisiyle kardeş olduk , kimisiyle sırdaş olduk .
Ben ben olmaktan hiç vazgeçmedim , Çok arkadaş edinim çok azıyla dost oldum .
Bana ihanet edenlerde oldu , hiçbirine en ufak bir yanlış da etmedim.
Ama son iki yılın içindeki yüzsüzlere benzeyenlere hiç be hiç denk gelmedim .
( Herkes herkesle samimi ama herkes herkesten nefret ediyor .)
Bir çoğunu sevmedim , bir çoğu tarafından zaten sevilmedim .
Hiç sevmediğim onca insan için bile onlar mutlu olsun diye elimden gelenin en iyisini yapmaya da çalıştım .
Herkese vicdanı yeter diyorum ...
Bazılarına
insan olduğum için değer veriyorum.. İnsan oldukları için değil..!!
Okur Takip Önerileri
Gitme, gidersen kabuğuma çekileceğim. Konuşmak istemeyeceğim kimseyle, nefret edeceğim kendimden. Anlaşamıyorum kendimle, ben zaten kendimle anlaşamazken bile anlaşıyordum seninle. Sen benim kendimi anlamama da vesilesin.
Gitme, gidersen yenileceğim. Merhamet etmeyeceğim kendime biliyorum, gitme.
Hüzün kuşu yuva yapar gönlüme gidersen, kal,
Yurt dışına çıkmak size iyi gelecek .
Benim hayatım da komple değişti 😍
İlerde istediğim hayat ?
Meslek sahibi olmak, sevdiğim adamla aynı iş yerinde çalışıyor olmak , onunla her şeyimi paylaşmak , beni gözünden bile sakınacak, bana bebegiymişim gibi davranacak , ev işlerini beraber yapacağım , hafta sonlarını dolu dolu geçirmeyi istiyorum..
Yaşadığım bütün kötü hayatımın aksine bana bütün güzellikleri yaşatacak birine denk gelmek istiyorum
...
....................................................................,.
İçimdeki kız üstünü başını yırtıp bağıra çağıra ağlıyor, dışımda ki kız bir yere gözlerini dikmiş saatlerdir aynı yere bakıyor.
..............................................................................
Ne bereketli doğurmuşsun beni anne.
Aklımı, fikrimi, halimi, zikrimi, huyumu, suyumu, tadımı, tuzumu, dostluğumu, inançlarımı, sabrımı, kalbimi, hakkımı, hukukumu, iyi niyetimi, bakışlarımı, gülüşümü, sevişimi... "
yediler içtiler
" bitiremediler "
------------------------------------------------------------------------------
Günah olduğunu bile bile her gece ağlayarak ölümü istiyorum, yalnızlığım içimdeki sessiz çığlıklarında yankılanıyorum .
Yaşamayı umut ederken ölümü çaresizce istemek zorunda olduğum gerçeğinden kurtulamıyorum .
Onca şeyin pişmanlığı ve çaresizliği ile düşüncelerimin içinde kaybolup giderken,
Her gece korkuyla bir mucize olmasının beklemesiyle uyuya kalıyorum.
" Neden " diye yıllarca sorduğum sorunun cevabını ve amansız durgunluğuma bir çare
bulamıyorum.
-----------------------------------------------------------------------------
Gerçekten bu düzen böyle devam mı edecek .
İnsanlar sefalet içinde , yorgun beyinleriylee ve sıfır sermayeyle okumaya çalışıyorlar , 4 yılın sonu hüsran .
50 TL bir çok şey alabiliyorken şimdi hiçbir şey alamıyor olmak ne kadar zor bir durum..
Parası olan okuyor da , parası olmayan benim gibi onun bunun işinde çalışarak harçlık çıkarmaya çalışıyor.
Bu hep mi böyle devam edicek.
Sınırsız gençler , işsiz gençler , işsiz mezunlar ,
Bundan daha kötü ne olabilir bilmiyorum.
Ben çocukken , üniversiteyi bitirip meslek sahibi olucam , evim arabam olacak vs hayallerim vardı .
Şimdi işsiz, bir daha mı üniversiteyi okuyayım diye umutsuz bir genç kız olarak yazıyorum..
Bu hep böyle mi devam edecek ?
Çıkmazdaymışım gibi hissediyorum.
Kendimi şuan ki ruh haline hiçbir zaman hazırlamamıştım , 1 yıl boyunca çektiğim onca ızdırabın karşılığını alamadım.
Sabah 3 - 4 lere kadar çalışmanın karşılığını alamadım.
DGS yi kazanamama psikolojisine kendimi hazırlamadım .
Ne yapacağım konusunda çok kararsızım gerçekten Ne istediğim konusunda çok bilgisiz ve kararsızım..
Yks için tercih yaptım gelirse gider miyim ?
Evde oturup , aile psikolojisiyle DGS ye yeniden hazırlanabilir miyim ?
Kpss çalışmam daha mı mantıklı ?
DGS yi yapamayacağımı inanıp , ayt sıfır temel ile YKS ye yeniden mi hazırlanmalıyım ?
DGS ile puanımın tutacağı bir bölüme yerleşip veterinerlik hayallerime veda mı etmeliyim bilemiyorum..
Gerçekten bilemiyorum.
Bundan 2.ay sonra nerde nasıl olurum çok merak ediyorum ama hayatımın özellikle son 8 ayı faciaydı ..