Bugün hayatımın en kötü günlerinden birini yaşadım .
Halamın oğlu ,( eski sevgilim ) İstanbul'dan döner dönmez bize geldi .
2 gündür bizde kalıyor , bugün ben yeni sevgilimle buluşmaya gittim , yol boyunca sadece eski sevgilimi düşündüm .
Gözlerim doldu , ağladım .
Eski sevgilim bizim evimizde uyuyur iken ben , sevgilimle buluşmaya gittim .
İlk buluşmamızdı , çocuğu ilk defa görüyordum , bana sarılıp beni öpmek istedi , orda bile eski sevgilime ihanet edemedim 🥺.
Beni orda bırakip gitti , gözlerim doldu , benim gibi biri benim gibi biri nasıl bırakılıp gidilir diye , arkasından baka kaldım ,arkasına bakmadı bile ..
Ben de bir hışımla , otogara gittim servise bindim dönecektim , beni aradi , 4. Aramasında cevap verdim , nereye gittin, sen gitmeye zaten niyetliydin , vicdanın rahat mı diye sordu .
Servisten inip bir daha yanına gittim .
Beni içeri çağırdı , korktum gidemedim , dışarda yürüdük biraz .
Çok iyi biri belki de ben iyi değilim , ben ne ruhen ne de mental sağlık olarak hiç iyi değilim .
Öğleden sonra direk eve döndüm ,
Yemeğe yine halamın oğlu ve abimin arkadaşları evde , onlar için yemek yaptım , sofrayı kaldırırken bana yardım etti, tabakları bile yıkarken durulamak istedi .
Çayı götürür , ikinci çaya gelirken , ben demlerken çayı oda oturup konuştu ,
Ölsem de unutmam , ölsende unutamazsın dedi ..
Ben bir kere daha yıkıldım .
Biri önüme dünyaları sermeye hazırken ben hâlâ beni her şeyimle ortada bırakan adama üzüldüm..