Kimi başında taç ile doğar, kimi elinde kılıçla ben kalemle doğmuşum. Ormanda yol ikiye ayrıldı ben en az kullanılanı seçtim bu hayatımdaki bütün farkı yarattı. Carpe diem
Uzun zamandır onarılmayı bekleyen bir sokak lambası gibi, karanlığıma alışmaya çalışıyorum. Terkedilmiş tarlada başı boş kalmış bir korkuluğum, kargalarını özleyen
Unutmak zamana karşı savunmamızdır. Kalbimizde deli bir ritimle artar zaman. Bedenimiz her saniyenin devinimini hücre hücre hisseder, fakat beynimiz unutmak panzehiriyle avutur bizi.