Semerkant, Dünya'nın ezelden beri Güneş'e çevirdiği en güzel yüz.
Okur Takip Önerileri
-Bir zihinde yaşayanlar daima güzeldirler.
Şimdi —biraz evvel olduğu gibi— bir şarkı, az sonra kaldırım taşında kımıldanan bir aydınlık, bir konuşmada geçen tek bir cümle, yolunun üstündeki bir çiçekçi dükkanı, bir başkasının gelecek günlere dair bir tasavvuru, bir çalışma kararı, her şey geçmişe ait bir hayalle onu bir sene evveline götürür, orada uyandırırdı.
İnsanlık fena bir ihtimali bir kere kendisine ufuk bilmesin; bir kere uçurumu görmesin. Bir daha ondan geriye dönemez. Onu giyinir.
Sayfa 394Kitabı okudu
fatma
, 2021 okuma hedefini güncelledi.2021 OKUMA HEDEFİ
15/37 kitap - %41 tamamlandı
15 kitap okudu
37 kitap
4.679 sayfa
0 inceleme
9 alıntı
Melody seçme şansın olsaydı konuşabilmeyi mi isterdin yoksa yürüyebilmeyi mi? "
Konuşmak. Tahtamda işaret ettim. Kelimenin üzerine tekrar tekrar vurdum. Konuşmak. Konuşmak. Konuşmak...
Söyleyecek öyle çok şeyim vardı ki...
Uyurken rüyalar görüyorum. Ve rüyalarımda her şeyi yapabiliyorum. Parkta oyunlar için ilk ben seçiliyorum. Çok hızlı koşabiliyorum. Jimnastik yapabiliyorum ve denge tahtasından asla düşmüyorum. Yer minderinde dans edebiliyorum, üstelik bunda çok iyiyim. Telefonla arkadaşlarımı arıyorum ve saatlerce sohbet ediyorum. Sırlarımı fısıldıyorum. Şarkı söylüyorum.
MelodyKitabı okudu
Sanırım biraz farklı olduğumu birden kavradım. Aslında düşünmekte ve hatırlamakta hiçbir zaman zorluk yaşamadığım için bazı şeyleri yapamıyor olmam beni şaşırtıyordu. Ve kızdırıyordu.
"Mesela herhangi bir gün müthiş bir iç sıkıntısı seni boğar. Hayat sana karanlık, manasız gelir. İnsan, biraz evvel senin zırvaladığın gibi felsefeler yapmaya başlar. Hatta yavaş yavaş onu da yapamaz ve canı ağzını açmayı bile istemez. Hiçbir insanın, hiçbir eğlencenin seni canlandıramayacağını sanırsın. Hava sıkıcı ve manasızdır. Ya fazla sıcak, ya fazla soğuk, ya fazla yağmurludur. Gelip geçenler suratına salak salak bakarlar ve on para etmez işlerin peşinde, bir tutam otun arkasından koşan keçiler gibi dilleri bir karış dışarı fırlayarak dolaşırlar. Aklını başına derleyip bu pis ruh haletini tahlil etmek istersin. İnsan ruhunun çözülmez düğümleri bir muamma gibi önüne serilir. Kitaplarda okuduğun depresyon kelimesine bir cankurtaran simidi gibi sarılırsın. Çünkü nedense hepimizde, maddi olsun, manevi olsun, bütün dertlerimize bir isim takmak merakı vardır, bunu yapamazsak büsbütün çılgına döneriz. "
Şarkı söyleyen birinin tekdüze sesini ve bilincimin kıyısına çarpan dalgalar gibi tekrarlanan dizeleri duyuyorum.
Bir kitabım olsaydı eğer, okurdum.
Bir şarkım olsaydı eğer, söylerdim.
Birkaç metre ötede durmuş, tekdüze ve ifadesiz bir sesle şarkı söyleyen yaşlı adamı görene kadar etrafıma bakınıyorum. Bulunduğum yer bana tanıdık gelmiyor. Vücudumu saran mavi giysi, üzerinde oturduğum tekerlekli sandalye, gölgelerin arasından süzülerek beni ısıtan güneş ışığı; hepsi çok yabancı.
Bir dans bilseydim eğer, dans ederdim.
Bir ilahi bilseydim eğer, söylerdim.
Bir hayatım olsaydı eğer, tehlikeye atardım.
Eğer özgür olabilseydim, şansımı denerdim.
Dışarıda her yaşta ve biçimde adamlar mavi giysileri içinde ayaklarını sürüyerek bahçede dolaşıyorlar. Hepsinde alışılmadık bir şey var. Kaybolmuş gibiler.
Sayfa 11 - pegasusKitabı okudu
