Şarkı söyleyen birinin tekdüze sesini ve bilincimin kıyısına çarpan dalgalar gibi tekrarlanan dizeleri duyuyorum.
Bir kitabım olsaydı eğer, okurdum.
Bir şarkım olsaydı eğer, söylerdim.
Birkaç metre ötede durmuş, tekdüze ve ifadesiz bir sesle şarkı söyleyen yaşlı adamı görene kadar etrafıma bakınıyorum. Bulunduğum yer bana tanıdık gelmiyor. Vücudumu saran mavi giysi, üzerinde oturduğum tekerlekli sandalye, gölgelerin arasından süzülerek beni ısıtan güneş ışığı; hepsi çok yabancı.
Bir dans bilseydim eğer, dans ederdim.
Bir ilahi bilseydim eğer, söylerdim.
Bir hayatım olsaydı eğer, tehlikeye atardım.
Eğer özgür olabilseydim, şansımı denerdim.
Dışarıda her yaşta ve biçimde adamlar mavi giysileri içinde ayaklarını sürüyerek bahçede dolaşıyorlar. Hepsinde alışılmadık bir şey var. Kaybolmuş gibiler.
Sayfa 11 - pegasusKitabı okudu
·
3 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.