Rana ERAY
@Rana_Eray
Piyano Kitaplar Hayaller
16 okur puanı
Nisan 2023 tarihinde katıldı
Şu anda okuduğu kitap
Sabitlenmiş gönderi
Ama bir amaç bundan daha fazlası bence.
Bence ben derin nefesler almak için doğdum. Ve hayatımı yönlendirmek için. Ve insanlarla tanışmak için. Seninle tanışmak için. Bence yetiştirildiğim şeyden başka bir şey için doğdum ben. İşte, başka bir düşünce, Rosie: Eğer biri sana ne yapman gerektiğini söylerse, olduğun kişi olma fırsatını kaybedebilirsin.
Sayfa 261Kitabı okudu
Bir kitabı okumaya başladı
Bir kitabı okumayı düşünüyor
Okur Takip Önerileri
Bir kitabı okumayı düşünüyor
Bir kitap okudu
208 syf.
·
Puan vermedi
Timuçin "Ya içimde bir Beethoven varsa?" demişti. "Dünya büyük bir müzik dehasından mahrum mu kalsın?"
"İçinde bir Beethoven varsa sana yeni bir piyano alırız." demişti annesi. "Ayrıca içinde bir Einstein olmasını tercih ederim."
"Çocukların yetenekleri anne babaların tercihine göre oluşmuyor ki?"
Sohbet burada bitmiş, piyano da eski ahırda toz ve rutubetten bozulmuştu.
Sayfa 131Kitabı okudu
"Görevli nerede?" diye sordu Nazlı etrafa bakarak.
"Ne görevlisi?"
"Kütüphane görevlisi elbette ki."
"Sen burayı şehirdeki kütüphanelerle karıştırdın herhalde. Niye görevli olsun ki?"
" E kitapları kim koruyor?"
"Korumak mı? Kitapları kimden koruyacaklar? Kağıt yiyen canavarlardan mı?"
Nazlı "Doğru ya" diye omuz silkti. "Kimse gelmiyordur ki."
"Aslında boş olmasına şaşırdım. Hep birileri gelir. Çocuklar, kasabadan kitap kulüpleri... En çok da Rasim amca. Çobandır. Onun okuma tutkusunu bilen kaymakam sürekli yeni kitaplar yollar. Rasim amca bazen burada sabahlar."
"Sırf kitap okumak için mi? Niye evine götürüp okumuyor?"
"Eşini kaybettiğinden beri evinde yalnız hissediyor. Köpekleriyle gelir. Kitapların kokusu ona huzur veriyormuş."
Sayfa 103Kitabı okudu
Ortaokul ve lise karnelerinde dersleri ne çok iyi ne çok kötüydü. Annesi ortalama bir öğrenciydi. Ama onlardan tabii ki çok başarılı olmalarını bekliyordu. Büyükler keşke kendi çocukluklarını unutmasaydı.
Sayfa 64Kitabı okudu
Bir kutunun içinde ortadan kaldırılacaksa dünyanın en güzel oyuncak bebeğine sahip olmanın ne anlamı vardı ki?
Dadı Eftalya, minik sarı arabasıyla kasabaya doğru giderken hüzünlüydü. Çocukluktan hatırladığınız yerleri yetişkin gözüyle görmek insanda bu etkiyi yapıyordu. Her yer değişmişse de üzülüyordunuz, birebir aynıysa da... Çünkü her koşulda, bir daha geri gelmeyecek günlerinizin fısıltılarıydılar.
Sayfa 57Kitabı okudu
Evinizde hissedin diye belirli günlerde evlerden karpuz almanız serbest. İstediğiniz kapıyı çalın, size karpuz verilecek. Yalnız oturarak yemek yasak. Karpuz dilimi ağzınızda sokakları turlayarak yiyeceksiniz. Elleriniz mi battı? Tişört ne güne duruyor silin gitsin! Bu mahallede anneler kızmıyor, kirlenmek serbest. Tişörtünüzde dondurma, salça, çikolata lekesi olabilir. Elbet temizleyecek deterjan bulunur. Yeter ki kalpler kirlenmesin.
Sayfa 111Kitabı okudu
Şu hayattaki en güzel şey, bir insanın yüreğine dokunmak, öyle değil mi Bengisu?
Sayfa 85Kitabı okudu
Bize dönüp gülümsedi. Ege hayranlıkla baktı. "Çocuklar çok güzel değil mi? Hele güldüklerinde..."
"Umarım onları hep gülümsetebiliriz," dedi Özlem.
"Bunun için çabalıyoruz. Son nefesimize kadar da uğraşacağımızdan hiç kuşkum yok," diye tamamladım cümlesini. Sarıldık birbirimize.
Gerçekten de o gün onların gülüşleriyle her şey daha güzel oluyordu.
Sayfa 67Kitabı okudu