Akış
Ara
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol
Gönderi Oluştur
Alışveriş
Keşfet
Kitaplar
Yazarlar
Okurlar
1000Kitap Android UygulamasıÜCRETSİZ – Google Play'den indirin
1000Kitap iOS UygulamasıÜCRETSİZ – App Store'dan alın
ŞartlarGizlilikTopluluk KurallarıHakkımızdaReklam VerinİletişimKütüphanecilerDizinlerÇerez Politikası
©2024 · 1000Kitap Web Uygulaması · 2.36.27
Rabia Özkan
Rabia Özkan
@Rbspueblo
Bir nevi gelişimci
Balıkesir Üniversitesi
İstanbul
Kocaeli, 15 Ocak
136 okur puanı
Kasım 2020 tarihinde katıldı
Okuma Hedefleri
Psiko-regresyon bir terapi türü olarak geçmişe dönüşü sağlayıp iyileşme sağlayan yöntem imiş. Yaşantımızda sorun oluşturmaya devam eden olumsuz duyguları veya korkuları kaynağına geri götürüp onu açığa çıkarıp tamamen kaybolmasını denenmiş yöntemler ile anlatmış. İşe yarar mı tartışılır fakat fazla bilgi göz çıkarmaz :)
OKUMA SAHASINA UZUN ZAMAN SONRA GÜZEL BİR ESERLE DÖNÜŞ YAPMAK...
"Asya'nın en uzak köşesinden, Sibirya'nın balta girmemiş ormanlarından bir millet demir dağını eriterek, (ergenekon destanı) bir bozkurdun rehberliğinde tarih sahnesine çıktı...
Dünya'da hemen hemen her milletin mitolojisi vardır. Türklerin mitoloji temellerini oluşturan destanlarıdır. Destanlar, Türk mitolojisinin bir nevi omurgasıdır. "
Benim gibi milletini derinlemesine incelemek isteyenler için rehberlik edecek bir eser.
Destanlar, destanlardaki tipler, motifler, anadolu söylenceleri içeriğinde mevcut.
Dili gayet açık ve sade.
Bilgiler özet olarak verilsede merak uyandırıcı. Bu kitabı okuduktan sonra destanlarda ismi geçen kahramanların ayrı ayrı kitaplarını aldım.
Bir kez daha hayran oldum.
OKUDUĞUM EN AKICI BİYOGRAFİ...
"Elinizdeki eser sıradan bir biyografi değil, aynı zamanda bir tarih sosyolojisidir. Osmanlı Devleti’nin temelinde bulunan mananın gözler önüne serilmesidir. Osmanlı Devleti’nin tarihî misyonunu anlamak için Osman Gazi’yi anlamak gerekir. Tarihî romanlarıyla yakından tanıdığınız Yavuz Bahadıroğlu, eserinde bunları anlatıyor. Bir roman gibi, zevkle ve heyecanla okuyacaksınız."
Okur Takip Önerileri
Okulun faaliyetlerinden bağımsız ev içinde veya çevre ile 21. yüzyılda yaratıcı çocuklar yetiştirmek isteyenler veya çocukta var olan yaratıcılığı keşfetmek isteyenler... Evet bu kitap sizler için! Yaratıcı bir çocuğu büyütmeye başlamak, denenmemiş yolları keşfetmeye çıkmaktır. Aslında bir nevi kendi potansiyelinizi de burada ölçmüş oluyorsunuz. Yakınsak ve ıraksak düşünceyi bilmeyenler için doğru bir kaynak diyebilirim.
Değişen dünyamıza başarılı çocuklar yetiştirelim.
"Görünür olanın ardında gizlenen hakikat..."
Aşk, evlilik, dostluk, tutku, din, acı, suç ve ceza vb. günlük hayatın merkezindeki konuları dinsel ve felfesik bakış açısıyla ele almış yazarımız. Oldukça akıcı, sade. Tek kelimeyle çok şey anlatmış. Okullarda kesinlikle okutulmalı diye düşünüyorum. Hani bazen bir şeyler anlatmak istersiniz ama kelimeleri bir araya getiremezsiniz, bu kitapta ki neredeyse her başlığın içeriği bulamadığım o kelimelerin bir araya getirilmiş hali idi. Özellikle değinmek istediğim bir nokta var. Bu da kitapta "Çocuklar Üstüne" diye geçen başlıkla ilgili. "Çocuklar sizin çocuklarınız değildir. Onlar sizinle gelirler ama sizden değil. Onlara sevginizi verebilirsiniz, düşüncelerinizi değil; çünkü kendi düşünceleri vardır onların." Belki bir çok ebeveyn bu cümleleri okurken ya yadırgayacak ya da hak verecek. Hak verenler de bunu uygulamaya dökmeyecek. Çocuklar, sizin hücrelerinizden olsa da, sizin kanınızdan sizin canınızdan olsa da size ait değiller. Ne bedenleri, ne de zihinleri. Sima olarak sizlere benzeseler dahi düşünceleri ve yaşam tarzı siz anne babalara benzemek zorunda değildir. Çünkü herkes -çocuklar dahil- bireydir. Ne sizin dininizi seçmek zorunda, ne sizin siyasi görüşünüzden olmak zorunda. Toplumun en küçük birimi ailenin asıl sorunu budur. Çocukları bir kalıba sokma zorunluluğundan çıkıyor bir çok problem. Evden kopuk, bağımlılıkları olan bir Z kuşağı(!) Söylenecek çok şey var aslında fakat ben yine uygun kelimeleri bulmakta güçlük çekiyorum. Sanırım daha çok okumam gerek.
Dört büyük roman ile iki küçük hiciv romanı yazmış bulunan Atsız'ın kalemini kılıç gibi kullanması, yazmış olduğu hikayelerinde de devam etmiş. Yine ülküsünden taviz vermemiş. -Onun bu yönü düşmanları tarafından bile kabul edilmiştir.- Her Atsız okuyuşumda ruhumdaki heyecan artıyor. Kitapta toplamda dört hikaye var. Üçü savaş ve şehitlerle ilgili. 1920'li yıllarda savaş, Türk edip ve şairlerinin ana temalarından biridir. Trablusgarp, Balkan Savaşları, Birinci Dünya Savaşı... Atsız da elbette bu savaşların acılarından etkilenmiş. DÖNÜŞ adlı hikayesi Birinci Dünya Savaşı'ından sonra köyüne dönen bir askerin hikayesini anlatıyor. ŞEHİTLERİN DUASI savaşta babasını ve kardeşini kaybetmiş anası yatalak hasta olan bir genç kızın yaşama tutunma mücadelesini -mi yoksa dramımı desem bilemedim- anlatıyor. İKİ ONBAŞI 1917 yılında Galiçya'da ölen biri Türk biri Polonyalı iki askerin çukurda ki dostluğunu anlatıyor.
Hikayelerde bol bol doğa motifleri kullanmış Atsız atamız. En baskını Ay.
Bu kitabı şimdilik bir kere bitirdim fakat üç kere de bitirsem, on kere de bitirsem tekrardan öğreneceğim çok şey var. Akıcılık ve yalınlık benim okuduğum kitaplarda aradığım birinci özellik. Atam ise bu işin üstadı. Atsız'ı okuyun, okutturun.
Bu kitabı okuyana kadar diğer pek çoklar gibi bende sıkça ödül yöntemini kullanırdım. Mesleki anlamda bakış açım çok değişti diyebilirim. Rutin, problem çözme ve bedel gibi pek çok önemli kelimeleri daha iyi kavradım. Ceza yerine bedel yöntemi kesinlikle çok daha doğru. Çocuklarınıza ceza vermeyin, davranışının bedelini yaşamasını sağlayın. Ödül verip iç motivasyonu öldürmeyin. Ödülü bir koşula bağlamayın. Koşulsuz ödül verin. Geri bildirim ise kesinlikle çokca yayılmalı. Söylenecek çok söz var aslında, bu sefer kağıda dökmek yerine mesleğimde ve çocuklarla olan iletişimimde pratiğe döküp kalıcılık sağlamak istiyorum.
"Bir kitap okuyordum dalgın, içinde insanlar seviyor ya da ölüyorlardı."
Yıllar önce kitapçıda ayak üstü okumuştum bu kitabı. Tekrar okumak nasip oldu.
Onca duygu dolu şiir kitabı okudum, Lavinia'nın her kelimesinde bir anlam ayrı bir yaşanmışlık var. Popüler kültürün bende soğutma etkisi yapamadığı nadir yapıtlardan. Melodilerin bu dizelerle buluşması muazzam.
Araştırma yaparken tesadüfen keşfettiğim nobel ödüllü kitap. Bolca betimleme (sevenler için), yalnızlık ve ölüm konusu mevcut. Melankoli sevenler için çokca sürükleyici. Her şiirde ayrı bir iç çektim. Bitirince en iyi dostunuzun kitaplar olduğu kanısına tekrar varıyorsunuz. Yalnızlığı seviyoruz...
Kafkasya'dan getirilip İstanbul'da köle olarak satılan 9 yaşındaki kızın başına gelenleri ele alan kitap. O dönemin şartları, sınıf farklılıklarını öğrenmek istiyorsanız okuyabilirsiniz. Türk Edebiyatının en önemli 100 eserinden fakat o kadar çok betimleme yapılmış ki çook sıkılarak okudum. Bu benim yalın anlatım sevmemden sanırım... Yolculuk, yoğunluk derken zar zor bitirdim ve sürükleyici gelmedi bana... Okuduğum en uzun 120 sayfaydı.
"Tanrım?.. Keşke savaş alanında kör bir kılıç yüreğime saplansaydı da, bu günleri görmeseydim..."
Bir içim su gibi gitti kitap. Yiğitte olsan, Türk'te olsan, kibir ve kendine olan fazla güven her zaman zarardır.
Savaş öncesinde ve anında duygusallığa yer yoktur. Bu yüzden kaybetti Karapars. Onu öldüren persler değil, kendisiydi. Kalbinin kurbanı oldu. Bir de şu noktaya değinmek gerek; savaşta sayı değil taktik kazanır. Türk tarihi bunun kanıtıdır.
Osmanlı tarihinde Yıldırım Bayazıd'dan sonra "şehzadeler kavgası" diye anılan devrin tarihi romanı... Atsızın Bozkurtlar'da başlayan Orta Asya'daki hayat kavgasının Anadolu'da devamı. Ana karakter Deli Kurt, İsa Çelebi'nin meçhul bir oğlu, dramı ise 264 sayfa gözüksede aslında daha fazlası... Herkesin bir kitabı bitirdikten sonra etkilendiği, hayatına yer eden bir roman karakteri vardır. Ruh Adam'ı okuduktan sonra hiçbir kitap beni böyle etkileyemez demiştim, bu etki Deli Kurt'u okuyana kadar sürdü. Ah Gökçen kız, ah Melek Hatun... Bir kadın bakış açısıyla okunduğu zaman roman etkiyi çok fazla değiştiriyor aslında. En çok etkileyen Gökçen kız oldu. Hep bekledi, beklemeleri bitmedi. Nihayete erdiremedi beklemeyi. Zaten erseydi roman bu kadar etkileyici olamazdı sanırım. Eleştirdiğim kısım doğru mudur yanlış mıdır bilemem; Murat gidiyor aylarca gelmiyor Gökçen ise o tepede sürekli bekliyor kavalıyla. O beklerken Melek hatun gebe kalıyor. Sözde Deli aşık kurt ama Hatun yine de hamile işte. Tabi bir de o dönemin özelliklerine göre yorumlamak gerek.
Bir kızım olursa adını Gökçen koyacağım demiştim romanın ortalarında, bitirince vazgeçtim. Kaderleri benzemesin... Ne analık kaldı, ne yâr kaldı, ne yurt kaldı.
Ülkemizde isminden dolayı gerektiği kadar ilgi göremese de evlilik ile ilgili bakış açısını değiştirecek bir çok tespite yer verilmiş roman. Yaşadığımız yüzyıla göre şekillenen ikili insan ilişkilerine baktığımızda esasında herkesin kitaplığında yer almalıdır diye düşünüyorum. Bir tren yolculuğunda evlilik adına ve kadın hakkında ne çok şey öğreniyor insan...
