Akış
Ara
Keşfet
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol
Alışveriş
Keşfet
Kitaplar
Yazarlar
Okurlar
Kitap Türleri
Dergiler
Çevirmenler
İncelemeler
Alıntılar
İletiler
1000Kitap Android UygulamasıÜCRETSİZ – Google Play'den indirin
1000Kitap iOS UygulamasıÜCRETSİZ – App Store'dan alın
ŞartlarGizlilikTopluluk KurallarıHakkımızdaReklam VerinİletişimKütüphanecilerDizinlerÇerez Politikası
©2024 · 1000Kitap Web Uygulaması · 2.38.2
Dilek
Dilek
@Rint
“Kuş ölür, sen uçuşu hatırla.”
Yuksek Lisans
311 okur puanı
Mayıs 2019 tarihinde katıldı
Okuma Hedefleri
Din, ahlak gibi kavramlarin yalnizca kitlelerin yonetimini kolaylastiridigi asikarken kisiye de tek katkisi(!) sosyal tabularin insandan goturdugu, yasamak istedikleriyle yasayamadiklari arasinda secim yapmak zorunda kalmasi… Duygulari anlayip, idrak edip bu minvalde yasamak kisiyi bastirilan duygularin altinda kalmaktan kurtariyor. Lakin; her kim olursa olsun kisisel sinirlarimiz dahilinde belirlemis oldugumuz cerceveyi esnetip kendi kisiligimizden odun verdikce kendimizden kaybediyoruz.
Dayatilan din ve ahlak kurallari kendimize itiraf edip rahatlayacagimiz seylerin bile icimizde muhasebesini tutturup, hissettiklerimiz ile aile icerisindeki yetistirilme tarzinda, toplumda ogrenilenler arasinda ikileme dusurdugu anda hikaye basliyor. Bu konuyla ilgili sayfalarca yazilabilir ancak, kendimizi sonu gelmeyen bir kisir dongu icerisinde bulabiliriz. Insan olarak hayvan turune aitsek kaosun icindeki o duzensizlik bizim tabiatimiz aksi sekilde mutlu olabilmenin yolu yok.
Okuduktan sonra yankesicilere ait keskin fikirlerim torpulendigi gibi resmen saygim da artti. Zannediyorum edebiyat boyle bir sey. Zweig’tan edebiyatin cisim bulmus hali bir eseri daha…
Sorunun ardindaki asil sorulara yanit verebilen nitelikte bir eser. ‘Basucu kitabi’ deyimini hakkiyla hakeden nadide kitaplardan birisi.
Her ne kadar sevginin dunyayi dondurebilecegi kanaatinde olsam da sadece cok severek bir cocuga cok iyi bakilabilinecegi pek mumkun gibi gorunmuyor. Evrende her seyi bilemeyecegimizi bazi seylerin hissiyatla sekilleneceginin farkinda olsak da insan iliskileri ve cocuk yetistirmede iki sey cok onemli; birisi empati digeri guzel soz. Kitapta neyin neden ve nasil olmasi gerektigi sorulari irdelenince dunyayi donduren sevginin cocuk bakmakta yeterli olmayacagi ve bu isi layigiyla yapabilmek icin buyuk bir ustaligin da eklenmesi gerekiyor. Bunu yillar, aile icinde gorduklerimiz, cocugun mizaci, bilgisini edindiklerimiz ve bu bilgiler dogrultusunda pratige dokebildiklerimiz sekillendirecek.
Kitabin sonunda isin profesyonelleri olan cocuk psikoterapistleri ve cocuk doktorlari ile yapilan soyleyisinin samimi olusu cocuk yetistirmenin gercekten cok zor oldugu ve her ne kadar bu bilgilere vakif olunsa bile insani duygularin getirdigi bir takim durumlar sebebiyle dort dortluk bir birey yetistirebilmenin pek de mumkun olmadigi gercegiyle yuzlesiyoruz. Bu noktada kafasinda bir cok acabasi ve mukemmeliyetci formda ebeveynlik tarzi izleyen insanlarin yetersizlik hissini uzerinden atip kaygilarini sonlandirabilmesi acisindan da cok cok basarili buldum.
Okur Takip Önerileri
Dosytoyevski’nin bu eserine yaptığı kurgulama itibariyle ömrü boyunca vicdan azabı çekmiş olduğu kısımın merakı ile başlamıştım. Açıksacı çok defa kitabı yarıda bırakmakla devam etmek arasında kaldım. Platformda kitaba 10 puan verilen oylamaları görünce kitabın sonradan güzelleşeceği kanısıyla devam etme kararı aldım.
Eserden gündelik hayatın durağan rutinleri çıkarılsa ve kristalize bir eser olarak okuyucuya sunulsa kesinlikle bir tanrıtanımazın cep kitabı olabilir. Eserin ana kurgusu yayıncı tarafından eserden çıkarılması istenince metini komple değiştirmek zorunda kalan yazar, konunun Rus insanının genel durumu olarak kurguyu revize etmek zorunda kalmış. Lakin ana kurgu daha sonra kitaba ek halinde dahil edilmiş. Dehşet verici bir biçimde kaleme alınmış, çok etkileyici buldum.
İnsan yaratılış itibariyle kötüye daha yatkın olduğu intibasını bir kez daha hissettim. Kustuğumuz kötülük karşısında, susmayan vicdanın bir ömür boyunca cehennem yerine çevirdiği içimizin tasvirini öyle gerçekçi, öyle muazzam yazmış ki yangından kurtulmak için tek bir yol bırakmış. ÖZGÜR İRADE!
Atomlasan zamanin derinligine inemeyip, suremi bir koku gibi yavas yavas icimize cekemedegimiz icin bogulduk, belki…
Teknolojik nimetlerle zamanin ve mekanin ortadan kaldirilmasiyla her animiz simdi de yasanir oldu. Bu sebeple anlamini vererek yasayamiyoruz, bizi yuzeysellik mahvediyor. Bir cicege bakip geciyoruz her seyimiz gorsel. Oysa; onun kokusundaki aromayi hissetmemiz gerekir, derinlerimizde. Yasamak cokca sindirmektir ama asla yuzeysellik degil… Bir yonuyle de yasamak hafizani yokladiktan sonra orada kalandir. Sonrasi bir tutku.
Zamanin kokuyla iliskilendirilmesi oldukca etkiledi beni ozlemini cektigimiz gunlere dair bazi seylerin kokusu da kalir burnumuzda unutamadigimiz bir aniyi hatirlarken o gunlere dair bir koku da mutlaka carpar burnumuza. Agir agir, yavas yavas sindirerek taze ekmegin kokusunu icimize ceker gibi yasamali bu hayati. Zaten anlamli degerli kildigimiz seyler akan zamanin icinden cekip cikarabildiklerimiz hatrimizdan hic cikmayan acele etmeden bellegimize yerlestirmek icin bir koku misali icimeze derin derin cektigimiz anilardan ibaret degil midir?
