Mutlu mu, yoksa mutsuz muyum bilmiyordum. Ama bildiğim bir şey vardı. İnsan kendisini mutlu ya da mutsuz olmaya ikna edebilirdi. Nasıl hissediceğin, hayata yaklaşımına bağlıydı.
Arkadaşım öldüğünde kesinlikle mutsuz olmayacağım. İyi ki öldü diyeceğim. Zaten benim her günüm, her zamanım onunla geçmiyordu. Kendimi onsuz eksik hissetmiyordum. Kendimi buna ikna edebilirmişim. 😅