Sabitlenmiş gönderi
Ama ne kötü, bütün dünya üstünde insanın insanı sömürmesi. Birtakım insanların birtakım insanları kul köle etmesi.
Bir kitap okudu
95 syf.
10/10 puan verdi
·
Beğendi
·
5 günde okudu
Okur Takip Önerileri
“Geçmiş ölmez ve hatta geçmez.”
Sayfa 27Kitabı okudu
Ölüm bilinci belki de biz insanların asıl gücü. Bundandır ki durmadan üretiyor, durmadan hareket edip ondan, ölümden bir şeyler koparıp, kalıcı şekilde bir şeyler bırakmaya çalışıyoruz hayata, kendimizden sonraki hayata.
Sayfa 12Kitabı okudu
Ben mecbur bir insanım: yazmaya mecbur, öğrenmeye mecbur, çalışmaya ve hayal gücünü durmadan bilemeye mecbur. Bu hayata dair bir kaydım olsun istiyorsam böyle olmalı. Çünkü varlığımı kanıtlayacağım, bu dünyada adının yankısını bırakacağım bildiğim başka hiçbir şey yok elimde. Yoksunluğun diğer adıdır mecburiyet.
Sayfa 10Kitabı okudu
İstemeyi bir bilgi ve duygu işi değil de alışkanlıklardan doğan kolaylık ve yönelimlerle açıklamak gerekiyor belki de, neden olmasın ki? Benim, ne istediğimi bilemememin izahı böyle olabilir sanırım. Hayat koca bir orman ve ben hep çeperine yapışıp kaldığımdan ağaçlardan, yaprak ve meyvelerden ve en önemlisi de suyun gövdeye yürümesinden uzak kaldım.
Sayfa 9Kitabı okudu
İnsan kendi isteklerine benzer. Oysa ben ne istediğimi tam olarak ne istediğimi hiç bilmiyorum. Hayat o kadar geniş ve uzun bir yol ve ben ondan öyle uzağım, onu öyle sahipsiz bıraktım ki, ne istediğimi bilmiyorum. Her şey özgürlükle başlayacak ama ben ne istediğimi bilmesem de istemekten geri durmuyorum.
Sayfa 8Kitabı okudu
“Kötülük rejimine karşı şiir”
Sayfa 90Kitabı okudu
Bir kitap okudu
279 syf.
·
Puan vermedi
·
14 günde okudu
Çağımızda sözüm ona dürüst ilişki, iki tarafın da tüketici olduğu, birbirini tükettiği, birbirinden tükettiği bir ilişkidir. Aile evi, bu durumda, insanların birbirlerine arzularını, taleplerini bildirdikleri bir geneleve dönüşür. Genelev eve taşınmış, adına da aşk denmiştir. Aradaki tek fark, ilişkinin “eşitlik” üzerine kurulmuş olmasıdır.
Sayfa 268Kitabı okudu
Yaşam aşktan üstündür. Aşk yaşamın bir parçasıdır. Yaşarken severiz. Severek ve acı çekerek yaşarız. Acı çekmek de, sevmek de yaşama aittir. Yalnız sevmeyi seçmek ve acı çekmeyi reddetmek yaşamı reddetmek demektir. Sevgisizlik yüzünden çoğu kez dramatik ölümlere sürüklendiğimiz halde, aşkla birlikte yaşadığımız pek nadirdir.
Sayfa 267Kitabı okudu
Yaşam, aşk uğruna inanç ve davranışlarını tümüyle değiştiren kişilerle doludur. İşte bu mutlak teslimiyet yüzündendir ki aşk sürekli olamıyor. Aşka sahip çıkmakla, aşkı bitirmiş oluyoruz. Aşkı yaşarken geliştirilen ifadeler ve jestler giderek yoğunluğunu ve içtenliğini yitirir; sonunda ilişki biter.
Sayfa 264Kitabı okudu
İnsanın sevdiğine sahip olma tutkusu aşkın kendisinden ağır basmaya başladığı an, bu aşk değildir artık. Aşk yaşamdan güçlü olamaz, özgürlükten yoksun olarak da varlığını sürdüremez. Aşkın totalitarizmi, kıskançlıkta da kendini gösterir. Aşk kavramımız totaliter olmasaydı, aşk ile kıskançlığın aynı kişide varlığını yan yana sürdürmesi olanaksız olurdu. “Kıskançlık sürekli bir ilişkinin besinidir,” diyor Proust. Ama neler pahasına?
Sayfa 265Kitabı okudu