Akış
Ara
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol
Alışveriş
Keşfet
Kitaplar
Yazarlar
Okurlar
1000Kitap Android UygulamasıÜCRETSİZ – Google Play'den indirin
1000Kitap iOS UygulamasıÜCRETSİZ – App Store'dan alın
ŞartlarGizlilikTopluluk KurallarıHakkımızdaReklam VerinİletişimKütüphanecilerDizinlerÇerez Politikası
©2024 · 1000Kitap Web Uygulaması · 2.37.26
Roni Tektaş
Roni Tektaş
@Ronitektas
z-p15.www.instagram.com/ronitektass
Tarih Talebesi
Diyarbakır
16 okur puanı
Temmuz 2017 tarihinde katıldı
Şu anda okuduğu kitap
ABDÜLHAMİD-İ SÂNİ(Vehm-i Hümayûn)
Ters köşe eden bir kitap. Bence buradaki doktor Atıf karakteri yazarımızın Abdülhamit hakkında düşüncelerini temsil ediyor. Yazar kendi düşüncelerini Doktor Atıf karakterinde gizlemiştir. Eleştirerek okuduğu bir padişaha sonunda kendisi de hak vermeye başlamıştır. Böyle kaliteli eleştirel bir roman anca Zülfü Livaneli gibi işinin ehli bir kalem tarafından yazılırdı. Bu yazarın okuduğum ilk kitabıdır. Ve bundan sonra devamını getirerekten diğer kitaplarına da saracağım..
İlk başta kitaba ön yargıyla bakmıştım "Çocuk muyum ben, konusu yaratığa dönüşen bir insan olan romanı okuyayım" diye. Ama öyle olmadı tabii. Gregor Samsa adında biri her geçen gün dönüşüm geçirerek bir yaratığa dönüşüyordu. En son çareyi onu odaya kapatmakta aradılar. Ekonomik olarak zor duruma düşen Samsa ailesi kendi geçimlerini temin edebilmek adına çeşitli arayışlara girip en sonunda bir işe girdiler. Ama Gregor o odada çaresizliğin ve yetersizliğin nirvanasını yaşıyordu. O çevredeki herşeyi anlamasına rağmen çevresindekiler onun hiçbir şey anlamadığını düşünüyordu. Evet o koca bir yaratığa dönüşmüştü ama hiç kimseye de zararı yoktu. En sonunda kendi odasında da ölüyor. Ama öldüğüne pek üzüldükleri söylenemez. Zaten o ölmeden önce ailesi onu yok etme veya uzaklaştırma arayışlarına girmişti bile. O önceleri ailesinin tüm yükünü sırtlayan ve onların her yardımına koşan birisi olup kendisini yok etme fikrini ortaya atan kız kardeşi Grete Samsa'yı en iyi anlayan ve onun kahramanıydı. Ama gelin görünki insan düşünce aile bile insana sırt çeviriyorsa diğer insanların zaten böyle davranması kaçınılmazdır. Franz Kafka bu öyküyü bir ara yatağından çıkmayarak geçirdiği bir depresyon sürecinde yazmış. Herhalde kendi durumunu dönüşüm geçiren ve elinden birşey gelmeyen gücü tükenmiş bir yaratığa veya dev bir böceğe benzetmiştir. Depresyon geçirenlerin ruhu da aynen bunun gibidir. Muazzam bir teşbih! İnsanı en çok bir başka insanlara yük olmaktan ziyade kendi ailesine ve sevdiklerine yük olduğunu anlamak yıpratıyor öyleki.
Ben bu kitabı karbon kitaplar adlı bir yayından okudum. Ama beğendiğimi söyleyemem. Kitabın içinde belliki hikmet dolu sözler var. Güzel bir kitap. Ama bu kitabı çeviren kişi sağolsun öyle bir dil kullanmış ki soğudum resmen. Size tavsiyem karbon kitaplar denen yayından okumayın bunu...
Okur Takip Önerileri
Aydınlanmak için delirmek gerek..
Anton Çehov'un deliliğe övgü mahiyetinde yazılmış bir yapıt! Pasif kişiliğinden dolayı zor koşullar altında yaşayan insanların yaşam kalitesi üzerine iyileştirmeler yapamayan felsefi kimliğe sahip bir doktor ve zamanında iyi eğitim almış paranoyak semptomlarından dolayı meczup damgası yemiş zeki bir hasta arasında geçen diyaloglar fikir savaşlarına dönmüştü. Ivan Dimitriç adındaki bu genç adam herkese kolay kolay güvenmeyen içinde karşıdaki insanın casus olabileceği kanısına vardıran şüphe tohumları olan bir bireydir. Kendisi bu sistemin tüm olumsuz koşullarını değerlendirip birçok durumdan şikayet etmesine rağmen doktoru olan Andrey Yefımiç ise stoacılar gibi düşünüp çoğu şeyleri ciddiye almayıp küçümsemesini istemiştir kendisinden.. Ve çevredeki çoğu şeylere karşı duyarlı olmaması gerektiği düşüncesiyle hareket etmiştir. Doktorun sürekli bu hastayı ziyaret etmesi gözlerden kaçmamış ve nihayet ona da deli damgasının vurulmasının önüne geçilememiştir. Çevredeki herkesin ona deli gözüyle bakması doktoru çaresiz bırakmış ve akıllı olduğunu bildiği halde sefil bir hayat yaşamaktansa hastanede yatmayı kabul etmişti. Çünkü onun çevresindeki insanların onu anlamamasından daha kötü ne olabilirdiki? Nihayet orada gördüğü psikolojik travmalar neticesinde hayatını kaybetmiştir.
Bu novellada Rusya'da ülke sorunlarıyla ilgilenmeyen ve herşeyi dışarıdan izleyen elit bir kesimin kayıtsızlığı, halkın bürokrat ve aristokratlar altında ezildiği ve felsefenin yeteri kadar gelişmediği anlatılmak istenmiştir(En azından ben öyle anladım:)).
Bana bir ön yargı verin dünyayı yerinden oynatayım...
Vallahi ne diyeyim. Bu kitabın konusu ve anlattığı kavram üzerinde kıyas yapacak olur isem bizim topluma çok benzettim. İffetini kaybetmiş bir kızın acılarıyla başlayan bu kitap kızın iki kardeşi tarafından cinayet işlenerek intikamının alınmasıyla son buluyor. Bu kitapta abartılı şekilde betimlemeler kullanılmış. Belki çok fazla klasik okumadığım için bana öyle gelmiştir bilmiyorum ama ince bir kitap için biraz ağır olmuş.. Ama sonu biraz güzel bitebilirdi. Sanırsam bir daha kolombiya edebiyatı okumayacağım; bu kitap benim nirvanam oldu. Ama eser iyiydi. Akıcı olmasına rağmen ben biraz bunaldım.. özellikle otopsi sahnesini çok beğendim. Toplumun insan psikolojisi üzerinde ne kadar etkili olduğunu anlatan güzel bir yapıt. Karıncayı bile incitmez dediğimiz bazı insanlar toplum tarafından aşağılanmasın diye büyük bir canavara dönüşebiliyor. Benim için ana fikir bu idi.. Ama bu kitabı bir daha okumalıyım..
Satranç
Öncelikle belirtmeliyimki kitabı böyle beklemiyordum. Çok sürükleyici olmakla birlikte hep merak uyandırdı. Sayfa sayısı az olmasına rağmen iddialı bir kitap. Özellikle tarih ve psikolojinin iç içe olması bir başkaydı. Hitler Almanyası zamanında sorguya çekilen bir Avusturyalı'ya psikolojik işkenceler yapılması, kitap okuması bile yasak olan bir adamın görevlilerden birinin kitabını gizlice saklayıp tecrit edildiği odaya getirmesi ve çaldığı kitabın bir satranç kitabı olmasının verdiği hayal kırıklığı ile başlayan bu serüven adamın satranç tahtası olmadan satrancı öğrenmesiyle devam etmiştir. Bir insanın kendisiyle satranç oynaması kadar sinir bozucu birşey yoktur diye düşünüyorum. Çünkü hayatı satranç tahtası olarak düşünürsek hep en az iki farklı düşüncenin rekabeti söz konusudur. Ama farklıydı. İnsan kendisini yenebilir miydi? Veya kendinin yapacağı bir sonraki hamleye uygun hali hazırda başka bir hamlesi var mıydı? Yazar bunu yazarken neyin kafasındaydı ben de ondan istiyorum sanırım.. erken yaşta ölmüş yazık olmuş bu kaleme..
Çok kısa bir kitapla çok şey anlatmış yazar. hulefa-i Raşidin döneminde çok acı kesitler. Ilmin kapısı hazreti Ali r.a uğradığı zulumlerden ibretlik anlar
