Rumeysa Ertürk
Rumeysa Ertürk
@Ru_meysa
"per aspera ad astra"
ASDFL
Afyonkarahisar
19 reader point
Joined on June 2021
Okuma Hedefleri
Çok ince, çok güzel. Biliyorum bunlar günlük sıfatlar, umarsızca dağıttığımız cümlelerimizde. Ama bazen güzellik tam da bu basitlikten doğar. Dilimize pelesenk olmuş kelimelerin anlamlarını yeniden hatırlatacak kadar güçlüdür bazı paragraflar. Acı, sevgi, özlem...
Yazarın çok naif ama aynı anda sakar bir çocuk gibi hissettiren şahsına münhasır bir üslubu var. Her cümlesi bana çalışmaktan nasır tutmuş elleriyle en sevdiği güllerini okşayan bir bahçıvanı anımsattı. Ve sonbahar geldiğinde, son gülün son yaprağı da düştüğünde yüzünde oluşan çaresiz tebessüme bakar buldum kendimi.
Hakkında çok şey yazabilirim ama ne yazsam eksik kalır gibi geliyor. Çünkü -itiraf ediyorum- ben yas nedir hiç bilmedim. Ölüm. Biliyorum sonsuza kadar kaçamam hayatın bu mutlak kazığından. Bir gün mutlaka bulacak beni veya bir sevdiğimi oynadığımız saklambaç oyununda. Sobe diyecek ve sonra nereye bilmiyorum. Çünkü sevmek kaybetmeyi göze almaktır biraz da. Sevdiğimiz için incinmeyiz aslında, incineceğimizi bile bile severiz.
İki Şehrin Hikayesi
Her değişim acı verir, acıyla gelir. Değişimin insafsız çocuğu devrimse acının ta kendisidir. Acıdan doğar acıyla yaşar ve nihayetinde yine acıyla yerini bir başkasına terk eder.
Ardında "fettan dilber"in gücüyle, yüzyıllardır intikam duygusunun içlerinde mayalandığı halk yığınları sokaklara döküldüğünde olan şeydir devrim, Fransız ihtilali. Ve nedir ki intikam duygusu, nesillere meydan okur; şarkıların, şiirlerin solup gittiği, isimlerin tarihe karıştığı yerde, her neslin zihninde bir öncekinden daha keskindir.
Sefaletin aşinalığı onu daha katlanabilir yapmaz. Halkın üstündeki açılan her bir yeni yırtık, oluşan her bir yeni nasırla, "soylular" uğruna yapılmak zorunda kalınan her bir soysuz eylemle daha da pekişir intikamın öfkesi. Giyotinin bu derece keskin olmasının nedeni onu yüzyıllardır bileyen demircidir. Ve bu keskin dişli açgözlü canavar bir kere kafesinden salındıginda iyi veya kötü kavramları kaybolur. Sadece güneşin batışının kızıllığı vardır. Her yeri kaplayan kızılın tonları.
Kitap dünya edebiyatının kült kitaplarından. Dönemin psikolojisini, şartları anlamak için çok yerinde diye düşünüyorum. Bu arada söylemeden geçemeyeceğim Sydney Carton karakteri Dostoyevsky romanlarından fırlamış gibiydi. Böylesine talihsiz bir sona sahip olmamasını dilerdim.
