Vüçud ve İç
Düşünmek yaranır beyinde böyle.
Doğru cevab yok anlıyor diye.
Cevap doğruysa anlıyor yine.
Aramaz cevabı çözüm var diye.
Cevap doğru değilse çözüm arar.
Düşünmek denilen işi yaratar.
Düşünmek yaranır yalnışa göre.
Anlıyor doğru yok edir yanlışı öyle.
Yanlışa kıymeti anlamak verir.
Doğruyu getirir onu yok edir.
Devam etdirmiyor yanlışı bir de.
Doğrunun değeri dakikdir diye.
Her zaman yanlışı değişmek için.
Yaratır haraket çöz onu bitsin.
Karşılar her zaman yanlış,gerçeği.
Onların kıymetin veren kendisi.
Vücud ve iç
Anlamak söylüyor neye gerekli.
Öğrenen sözlerim bana yeterli.
Anlamak denilen bu sözse böyle.
Zamanla gelen bilgidir öyle.
İşitdim biliyorum söyleme bir de.
Ben de görüyorum,biliyorum öyle.
Hiss edib yaşıyom,duyuyom ben de.
Her şey açıkdır,dakikdir bende.
Yaşayıb bu kadar zaman geçirdim.
Bu süre içinde çok şey öğrendim.
Bilgiyle doğruyu,yanlışı bildim.
İyiyi kötüden ayıra bildim.
Vücud bilgileri anlamak değil!
Fikrin kendisi de anlamak değil!
Her şeyi anlar,davranır öyle.
Anlamak var diye yaşıyor yine.
Vücud ve iç
Tavsiye edilir yap bunu böyle.
Böyle yapmakdan sakın sen öyle.
Ol akıllı,kültürlü,insanlık eyle.
Yapma zalimlik,nadanlık bile.
Vicdanlı,dürüst ol,marhamet eyle.
Hırsızlık,yalandan dikkat eyle.
Dözerek sabır eyle,sıkılma böyle.
Düzelir her bir iş,zamanın bekle.
O,da kulak verir tüm sözlere.
Tavsiye alarak bakar sözlere.
Çalışır çıkmasın kenara sözden.
Yaşamda sözleri yüce gören.
Her sefer sözleri çekerek öne.
Düşünür yaşamı çözecek böyle.
Bağlanmış tavsiye,sözlere öyle.
Anlamak gereksiz diyerek böyle.
Okur Takip Önerileri
Vücud ve iç
Beyinde fikirdir cevap arayan.
Hafızadaki sözlerdir beni yaratan.
Duyduğu sözleri yaratmış beni.
Olmuş ismi,soyadı,milleti,dini.
Bu sözler farklıdır her bir ortamda.
Harflerle sözleri yaratır burda.
Düzeltir her zaman yeni sözleri.
Cümlede kullanır tüm bu sözleri.
Her gün de yaratır bir çoklu sözler.
Yaranan sözlerin açmasın söyler.
Peki sizce sözler neden yaranır?
Çözüm bulunmur kafasın katır.
Sözleri yaratma nedeni ise.
Ortamda var olan haksızlık öyle.
Acını çalışır hall edib çöze.
Acını yenmek için yol verir söze.
Vücud ve iç
Bak budur asıl ben anlarsan bunu.
Anlarsın içi,çölü,vücudu,onu.
Maddi tarafı anlayoruz biz.
İçini,yüzünü,dışını da biz.
Geleni,yapdığın,verdiğin de biz.
Karşıda olanı,yaşayanı biz.
O,ne yaşayacak onu bilerek.
Veririz biz ona bunu bilerek.
Karşıda olan da aynı şekilde.
Aldığın,yapdığın,verdiğin bile.
Anlayıb,davranır iletir bize.
Anlıyor verdiği ne yaşatar bize.
Her bir vücudun içinde olan.
Anlamak denilen şeydir yaşayan.
Peki bu ben nedir,kimdir ki,böyle?
Ne yapım,neyleyim söylüyor yine?
Vücud ve iç
Hem vücut,hem iç,hem dışı bile.
Açıkdır her taraf,dakikdir öyle.
Anlasa,ya da ki,anlamasa da.
Her biri yene de açıkdır ona.
Yani işittiği ona dakikdir.
İşitip anlarsa o da dakikdir.
Dinleyen anında anlamasa da.
Onuda anlıyor bellidir o da.
Gördüğü bellidir,görmediği de.
Yapmışsa bellidir,yapmamışsa da.
Biliyorsa bellidir,bilmiyorsa da.
Anlıyor anlasa,anlamasa da.
O zaman yaranır bu soru böyle.
Ben kime söylüyor insanlar öyle?
Biliyorum,görüyorum,ben duyuyorum.
Bilmiyom,görmedim,duyamıyorum.
Vücud ve iç
Anlayıb,davranır yaşamda insan.
Çaresiz kalıyor sözlerle insan.
İfade etmede zorluk çekiyor.
Her şeyi anlıyor iletemiyor.
Bizimle yaşayan varlıklar bile.
Anlıyor neyapsa yaşatar bize.
Elini verirsen evcil köpeğe.
Yemez ki,elini duruyor öyle.
Ama kemiği verirsen ona.
Hepimiz biliriz ne yapar ona.
Şimdi bak niye o,dokunmaz bize?
Onu içde ne saklıyor böyle?
Bellidir köpeğe önceden içim.
Açıkdır ona da benim tarafım.
Ne yapsa anlar davranır bana.
Zarar vermeden dokunur bana.
Vücud ve iç
Anlamak bu nedir sual ederek.
İzliyelim nedir bu biz fatk ederek.
Diyelim gözlerin kapatmış insan.
Ya da gözlerin açıpdır insan.
Çalışsa,otursa,yüzse de insan.
Yorulub,açıksa,tadsa da insan.
Yatakda uykuda dönüyor insan.
Ne yaparsa yapsın anlıyor insan.
Anlayış gözüyle bakar yaşama.
Eskiden söyledi sonsuz yaşama.
Sonsuz bu yaşamı gezmemiş insan.
Dakik cevap verib anlamış insan.
Bu cevap sizce vücuddan mıdır?
Vücudun yaşamda hududu vardır.
Yaşayıb geçmeden sonucu görür.
Önünde olanın içini görür.
Vücuttan gelirse ona cevaplar.
Nasıl yaratığa bakıb için cevaplar?
Peki nasıl anlıyor tohumu bile?
Nasıl yaşadığını anlıyor böyle?
Vücud ve iç
Her sefer bakarak üstüne yine.
Bu büyük,bu küçük dediler öyle.
Şu güzel,şu çirkin dediler yine.
Bunu gösteren ise gözlerdir böyle.
Anlayış yokdur ki,şu işe baksan.
O zaman anlarsın yaşama baksan.
Ayırıp fikiri bir yere baksan.
Cevabı bulamazsın sen böyle baksan.
Yaşamı görmekse hissi anlamak.
Anlamak var diye yokdur aramak.
Bir küçük parça da hiss edir öyle.
İçi de,dışı da aynıdır böyle.
Nereye baksa da insan anlasın.
Yokdur başlangıcı,sonu yaşamın.
Bunu ona verir yalnız hiss etmek.
Yaşamın cevabın açır fark etmek.
Vücud ve iç
İçinden bakarak görür etrafı.
Etrafta çok şey var yokdur cevabı.
Bu yüzden bu kadar çokdur suali.
İçeriden bakanın kötüdür hali.
Bakarak görür yalnız üstünü.
Materyal olanın öyle büstünü.
Maddi olanı her zaman izler.
İzleyerek toplar içe bilgiler.
İçini açarak iner derine.
Maddi olanın içi de öyle.
Açtıkça açılır bitmiyor yine.
Görürler sonu yok tozun da bile.
Bir küçük tozun da var öyle üstü.
İçine girdikçe açılmır üstü.
Bulunmur sınırı,bulunmur sonu.
Bulunmur yaşamın başlanğıc,sonu.
Vücud ve iç
Burada yaşadıkları hepsi azap.
Çözümü bulamayan veribdir cevap.
Merak etme sen olarsın rahat.
Yücedir ölümden sonraki hayat.
O,da rahatlamış sadece bekler.
Bu yüzden dünyada vakit geçirer.
Yaratır eğlence,yaratır bakış.
Yaratır oyunlar,yaratır kaçış.
Bekliyor sonunu kafasın katar.
Fikri bu yüzden hep öne atar.
Anlayan anında yaşar o,burda.
Hiç ezik,çaresiz yaşamaz burda.
Hiç kimse ezemez onu yaşamda.
Çözüb bu yaşamı anlarsa o,da.
Bu yaşam yücedir,ebedi,sonsuz.
Bu yaşam anlatır bensiz yoksuz.
Gecirdin kendini benim yerime.
Azabı çekersin her zaman böyle.
Gelip alacam her şeyi ele.
Oyna sen seni de ezerim böyle.
Vücud ve iç
Aptaldır,cahildir,çalışmır başı.(Kafa)
Vicdansız,şerefsiz,bozulmuş başı.
Yoksa o,gelende yapırdı böyle?
Küfür,tahkir vardı belki beyinde?
Toplumdan öğrenib tüm bunları.
Yazılmış hafızaya bilmiş şunları.
Ama neye söylendiğini net görmeden.
Yapıyor her birin yine çözmeden.
Alışkanlığa dönüb tüm yaşamı.
Dünyada sönmüş ışığı,şamı.
Arıyor ışıklı,parlak hayatı.
Düşüb yarattı o biri hayatı.
Hiç yaşayamadı insan burada.
O,güzel şeyleri sonsuz yaşamda.
Düşünüb bir sonsuz dünya yarattı.
Ancak bu içinde umut yarattı.
Burada yaşadıkları hepsi azap.
Çözümü bulamayan veribdir cevap.
Merak etme sen olarsın rahat.
Yücedir ölümden sonraki hayat.
Vücud ve iç
Her gün bilgiler artıyor böyle.
Analiz getirir bu da beyine.
Büyüyüb yaranır hormonu bile.
Bu yeni geleni anlıyor yine.
Bedene ne gelirse hepsin tadır.
Yaşanan ne varsa elbett anlayır.
Neyi,nasıl yapısın gelir malumat.
Ne yapsa yine de yapıyor kayıt.
Anlıyor yaşıyor,yaşar ve anlar.
Geçerek anlayıp,anlayıp yaşar.
Anlamıyor,böyle şey yokdur ki,onda.
İnsanlar hakaret edirler ona.
Aptaldır,cahildir,çalışmır başı.(Kafa)
Vicdansız,şerefsiz,bozulmuş başı.
Yoksa o,gelende yapırdı böyle?
Küfür,tahkir vardı belki beyinde?
Vücud ve iç
Bilgi ve sözün var elbett farkı.
İnsanlar söylüyor hiç yok ki,farkı.
Aynıdır her ikisi birdir kıymeti.
Verirler cevabı insanlar kati.
Durup izleyelim,belki farklıdır?
Bakalım bu sözler nerden yaranır?
Bebeğe isimi insanlar verir.
Her yeni icata sözlər düzeltir.
Her yeni bulunan yeni bir söz.
Yaptığın ameli artık kendin çöz.
Bırakma başka birine yapdığın işi.
Cevabı kendin gör ol bilge kişi.
Verilen adlardır ele bu sözler.
Bak sözler başka neye deniler?
İzledik,anladık,çözüldü sözler.
İnsan el işidir,hafle düzer.
Vücud ve iç
Öğrenir insan toplumdan sözler.
Sonra da sözler benimdir söyler.
Hiç zaman sözleri yaratmır özü .
Hepsi benimdir der bu sözü.
İnsanlar sözler yaratmış çokdan.
Taşımış,iletmiş çok uzun zaman.
Biz de öğrenib,biliriz sözler.
Sözlerle cümleler kururuz bizler.
Sözler yaratdı insan olan şeylere.
Bir de sözler vermiş olmayan şeye.
Sözleri yükseltdik yüksek yerlere.
Sözlerse olmuyor yaşamda ele.
Bir de var bilgiler bunlar yaşamdan.
Bilgiler vücudun kendinden doğan.
Ona ihtiyac tüm bu bilgiler.
Bilgiler vücuda da yardım eder.