Biz eski zaman çocuklarıyız
Varlığıda yokluğuda bilirz
Cefayı sonuna kadar çeker
Vefayı fazlasıyla öderiz
Büyük şeylerde gözümüz yok
Küçük mutluluklar yeğleriz
Nerden geldiğimizi unutmaz
Geldiğimiz yeride hazmederiz
Yüreğimizle yaşar
Sevdiklerimizi dünya malına değişmeyiz
Büyürken küçülmeyi biliriz biz
Düşerken de dik durmayı
Yeri geldiğinde susmayı
Özümüzü korumayı biliriz biz
Elbet öyle gördük öyle öğrendik
Belki anamızda, babamızdan
Belki mahalle bakkalından, komşumuzdan
Belkide çocukluk arkadaşlarımızdan
Eski zamanlardan, eski topraklardan
Ama hep güzel insanlardan
Hep iyi insanlardan...