Bütün umutların bittiği yerde,
Hayret, ölüler de volta atarmış..
İnanmazsan cıvanım bak yarıver,
Gönül mezarımda kimler yatarmış..
Gül mezarı içim bulunmaz dibi..
Belki bir su yürür, içim çöl gibi..
Yetmez mi ki, bana da kalsın bir parça yüreğim..
Hep can da, canan da mı kalsın
Paramparça cam gibi..
Kadehler dolusu baldıran zehri,
Gördün, tek yudumda nasıl içilir..
Bilirsin haldaşım bu zalim şehri
Burada dirilere kefen biçilir..
...Ve o haşerat-ı muzırra ise musibat-ı dünyeviyedir. Fakat mü’min için gaflet uykusuna dalmamak için tatlı ikazat-ı İlahiye ve iltifatat-ı Rahmaniye hükmündedir...