Büşra Sancar
@SancarBusra
Kitaplar,Gündem,Doğa,Hayvanlar, güzel ezgiler...
Alaca bir at koşar içimde zamansız, mekansız,nefese doğru.
İstanbul
1989
162 reader point
Joined on June 2018
İyi mi yaşadım?" diye soran yok. "Ne kadar yaşadım?" diye bakıyor herkes. Oysa iyi yaşamak herkesin elinde olabilir ama uzun yaşamak kimsenin elinde değildir!
Ne söylediği değil, ne hissettiği önemlidir onun; hem de bir gün hissettiği değil, sürekli olarak ne hissettiği önemlidir.
Doğaya akıl sor, sana şöyle diyecek: " Benim gecem de var, gündüzüm de!"
Reader Follow Recommendations
Ne kadar ilerlediğimi mi soruyorsun?" "Kendime dost olmaya başladım
Hiç kuşku yok ki, aşıkların sevgisiyle gerçek dostluk arasında benzer bir yan vardır. Onların aşkına delice bir dostluk denebilir.
Vahşi hayvanlar gördükleri tehlikelerden kaçarlar. Kaçıp kurtuldukları zaman da güven duygusu içindedirler artık. Oysa bize hem gelecek hem de geçmiş işkence eder. Elinizin altında ki birçok nimet zarar verir bize: Bellek, korkunun işkencesini geri getirir, öngörme onun önüne geçer. Hiç kimse sadece o günün sorunları yüzünden mutsuz değildir ki!
Bilgelikte yol almaktansa, öyle görünmeye can atanlar gibi davranma.
İnsana, akılsızlığın eriştirdiği sükuneti akıl sağlayamıyorsa yüzümüz ne kadar kızarsa yeridir.
Yol, kurallarla uzun, örneklerle daha kısa ve etkilidir.
Beni bulmak için acele et ama önce kendini bulmak için geliştir kendini.
Azade olana ne mutlu
Göster bana köle olmayanı. Biri şehvetin kölesidir, öteki aç gözlülüğün, beriki siyasal ihtirasın; herkes de umudun, korkunun kölesi!
"Sık sık kendi içine çekilmelidir insan. Öte yandan, yalnızlık bizim insanlara karşı özlem duymamıza sebep olur, kalabalık ise kendimize karşı özlem duymamıza, ve biri diğeri için çare olur. Yalnızlık, kalabalığa karşı duyulan nefrete, kalabalık ise yalnızlıktan duyulan bıkkınlığa çare olur!"
Ne gelişigüzel ve sıradan ne de aşırı bir hoşgörüye sahip olunmalı; çünkü kimseyi bağışlamamak kadar herkesi bağışlamak da zalimliktir.
Eğer kendini huzursuz bir biçimde yatıştırıyorsan ve kendini hiç kimseye içtenlikle açmıyorsan, bu hiç de sıradan bir huzursuzluk nedeni değildir; birçoklarının yaşamı bu türdendir, sahte, gösterişe tantanaya hazır; çünkü sürekli kendini gözetleme azap çektirir ve alışılandan başka türlü davranırken yakalanmaktan korkar insan.