Bir ‘’eğitim sistemi eleştirisi’’ olarak okunması gereken ‘’Ölü Ozanlar Derneği’’
Bir okulun gelenekselleşmiş eğitim sistemini anlatıyor. statükonun, baskının, değişmezliğin temel öğütleri bu okulun mottosunu oluşturuyor:
“Gelenek, Disiplin, Onur, Mükemmellik’’
Hayata bambaşka bir pencereden bakmak için herkesin okuması gereken bu eserde,Kişileri belli bir kalıba sokmanın insanların düşünme ve birey olarak var olma yeteneğini söndüreceğini bu yüzden belli bir kalıp içinde başkalarının yönlendirmeleriyle değil kendi yetenek ve istekleri doğrultusunda hareket etmeleri, mutlu olabilecekleri şekliyle yaşamaları gerektiğini başarılı bir şekilde anlatıyor.aynı zamanda despot,kendi arzuladıklarına çocukları aracılığıyla ulaşmak isteyen mükemmeliyetçi ebeveynlere de ders olabilecek nitelikte...