Seda EMİR

Yalnızlık dinmeyen bir sızıdır.
Sayfa 109Kitabı okudu
Reklam
Günler ne uzun, aylar ne kısa!
Sayfa 111Kitabı okudu
Anadolu ve biz…
Anadolu halkının bir ruhu vardı, nüfuz edemedin. Bir kafası vardı, aydınlatamadın. Bir vücudu vardı, besleyemedin. Üstünde yaşadığı bir toprak vardı! İşletemedin. Onu, hayvanî duyguların, cehaletin, yoksulluğun ve kıtlığın elinde bıraktın. O, katı toprakla kuru göğün arasında bir yabanî ot gibi bitti. Şimdi, elinde orak, buraya hasada gelmişsin. Ne ektin ki, ne biçeceksin? Bu ısırganları, bu kuru dikenleri mi? Tabii ayaklarına batacak. İşte, her yanın yarılmış bir halde kanıyor ve sen, acıdan yüzünü buruşturuyorsun. Öfkeden yumruklarını sıkıyorsun. Sana ıstırap veren bu şey senin kendi eserindir, senin kendi eserindir…
Sayfa 111 - Ahmet Celâl.Kitabı okudu

Okur Takip Önerileri

Tümünü Gör
Bu ülkede temiz yürekli, duygulu ve candan insanlar vardı. Zenginin kapısı fakire açık ve gurbet yolları, sonunda mutlaka bir sıcak yurda ulaşacaktı. Orada bütün kadınlar ana, bütün kız kardeş ve bütün çocuklar evlâttı.
Sayfa 110Kitabı okudu
Zavallı köylü çocuğu! Sen, iki üvey ananın yavrususun. Biri demin seni döven anandır. Öbürü de seni her gün döven, doğduğundan beri her gün döven yurdundur. İkisinin acısı arasında, böyle kavrulup gitmişsin.
Reklam
Reklam
2.007 öğeden 16 ile 30 arasındakiler gösteriliyor.