Şu an Raif Efendi'nin defterine başlamadan yazıyorum bunu, şu 40 sayfada bile öylesine bağlandım ki öylesine samimi hissedip kocaman sarılasım geldi ki Raif Efendi ye. Öldüğünde hüngür hüngür ağladım. defterini okurken kim bilir nasıl ağlama nöbetleri geçiricez bakalım
Gecenin 3 unde basladim okumaya hungur hungur aglatti.. geceleri daha duygusal oldugumdan mi yoksa genel olarak asiri duygusal olup her seye agladigimdan mi bilmiyorum ama kitabi cok sevdim.cok guzel bir akiciligi var. Kitap okuma aliskanligimi geri kazanabilmek icin dogru secim sanirim.:)
