Eylül
Eylül
@Sevgi_yuma
Öğrenci
Lise son
24 reader point
Joined on January 2021
Şu anda okuduğu kitap
İlk 6 kitabı okudum ama devamını bulamadım lütfen nereden bulabileceğimi söyler misiniz çok istiyorum okumayı. Anne'nin ve çocuklarının maceralarını okumak istiyorum.
Spoiler İçerebilir
Gorki'den okuduğum ilk kitap. Dünya klasiklerinin genelde ağır olduklarını söylerler ama bu öyle değildi. Oldukça akıcı bir dili vardı rahatlıkla okudum. Ama çok havada kaldı sonu. Nikolay'a ne oldu? Şasenka yargılandı mı, yargılandıysa Pavel'in yanına gidebildi mi? Ukrayna'lı ve Nataşa'nın sonu ne oldu? Sofia nereye kayboldu? Bir anda girdi bir anda da kayboldu. Polisler anaya ne yaptılar? Kitap ilahi bakış açısıyla yazıldığı için bunları rahatlıkla anlatabilirdi. Rahatlıkla 550-600 sayfa olabilecek bir kitaptı. Yazar sonunu kendimizin hayal etmesini istemiş sanırım. Güzeldi tavsiye ederim.
Ne diyeceğimi bilemiyorum. Kolay kolay kitaplarda ağlamam ama bunda ağladım. O kadar duygusal ve gerçekçi ki. Charlie'nin masumluğu bitirdi beni.
Charlie'nin masumluğu, Nemur'un huysuzluğu, Strauss ve Alice'in iyi yürekliliği. Hepsi o kadar gerçekçiydi ki bir an acaba gerçekten yaşanmış bir olay mı diye düşünmeden edemedim. Aslında söyleyecek çok şey var ama kelimeler kifayetsiz kalıyor bu kitaba. Söyleyebileceğim tek şey herkesin kütüphanesinde bulunması gerektiği.
Reader Follow Recommendations
"Bilimin zaferi vatanımın yenilgisiydi. Fizikçilerin sevinci Japonların kederiydi."Sayfa 60
Bence kitabın en vurucu cümleleriydi. Arka kapakta yazan şu kısım özetlemiş aslında :
...Bu rapordan ve bombadan sonraki yaşamından hareketle kaleme aldığı, hem korkunç bir yıkımın biyografisi hem de tramvatik bir yaşamın otobiyografisi...
Elbette orada olmadığım için onlar kadar keder hissedemedim ama en az onlar kadar canım yandı. Hele son sayfalarda geçen 5 yaşındaki çocuğun oyuncaklarıyla konuşması. Kim bilir kaç çocuk yetim kaldı? Kaç anne-baba çocuklarından koptu? Kaç kişinin canı yandı?
İnsanlar neden savaş yapar ki? Onca masumun suçu neydi? Liderlerin anlaşmazlıklarının bedelini neden masumlar ödemek zorunda? Neden ortak bir yol bulamıyorlar? Aç gözlü olmak yerine elindekileriyle yetinip elindekileriyle bir şeyler yapsalar olmuyor mu? Neden iyi şeyler yapmak yerine yeteneklerini kötülük için harcıyorlar? Tamam dünya zıtlıklarla var iyilik olmadan kötülüğü, güzel olmadan çirkini bilemeyiz ama bu kadar kötülük fazla değil mi?
Ne zaman öleceğimiz belli değil. Son kez sevdiklerimizi görebilecek miyiz? Son kez sevdiğimiz yemeğj yiyebilecek miyiz? Son kez sevdiğimiz çiçeği koklayıp patili dostlarımızın başını okşayabilecek miyiz? Her şeyin yarım kalma ihtimali varken neden bu kavgalar, bu küslükler?
Bir doktor yazdığı için tıpla ilgili kelimeler var ama altta açıklamaları yazıyor sıkıntı yapmanıza gerek yok. Savaşın kötülüğünü gözler önüne seren bir kitap okumak istiyorsanız tavsiye ederim. Ben en son 6. sınıfta Çizgili Pijamalı Çocuk kitabında ağlamamak için kendimi tutmuştum bu da ikinci kitap oldu.
Çoğumuz bir gün akşam yemeğinde sevmediğimiz bir yemek olunca burun kıvırır, başka şeyler ararız. Peki bizim o sevmediğimiz yemeğin geçmişteki insanlar için bir önemi olduğu aklımıza gelir mi? Şahsen benim gelmezdi ama artık gelecek.
Tarih dersinde gördüğümüz savaşların sonuçlanmasında dar bir pencereden bakar, sadece diplomatik ilişkilerin etkili olduğunu düşünürdüm ama bu kitap bakış açımı değiştirdi. Şu anda neredeyse herkesin evinde bulunan domatesin yüzyıllar önce bilinmemesi tuhafıma gidiyor ama tarih zaten böyle değil mi? Her olay birbiriyle bağlantılı. Kristoff Kolomb'un Amerika'yı neden Hindistan sandığını pek anlamazdım ama bu kitap anlamamı sağladı.
Hep roman okuduğum için olay örgüsü olmaması bazen sıktı ama kesinlikle bilgilendirici bir kitaptı. Gerçi çevrem roman olmadığı için böyle bir kitaba para vermemi garipsedi ama iyiki de vermişim. Kitabın kapağında yazan şu alıntıyı da bırakıp yazıyı bitirmek istiyorum.
"Toplumların dönüşümünde besinin oynadığı role dair göz kamaştırıcı bir tarih."
-Financial Times-
